Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 7 of 14

Thread: Ваган Терян

  1. 14 Jan 07, 13:40 #1
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго

    Ваган Терян

    Выкладываем здесь стихи Теряна а пока что вот краткая биография только на Армянском так что учите Армянский

    1885-1920

    Վահան Տերյան հայ բանաստեղծ ու հասարակական գործիչ
    Ծնվել է 1885թ Ախալքալաքի Գանձա գյուղում՝ հոգեւորականի ընտանիքում 1897թ Տերյանը մեկնում է Թիֆլիս, ուր սովորում էին այդ ժամանակ իր ավագ եղբայրները.. 1899թ Տերյանը ընդունվում է Լազարյան ճեմարան, ուր ծանոթանում է Ալեքսանդր Մյասնիկյանի, Ավարտում է Լազարյան ճեմարանը , կարճ ժամանակ հետո ձեռբակալվում է հեղափոխական գործունեության համար ու նետվում Մոսկվայի բանտը:

    Թիֆլիսում լույս է տեսնում Տերյանի ստեղծագործությունների "Մթնշաղի անուրջներ" ժողովածուն,«Մշակ» թերթում հրատարկվում է բանաստեղծի հայրենասիրական բանաստեղծությունների «Երկիր Նաիրի» շարքը:

    Տերյանը՝ լինելով Համառուսական Կենտրոնական Գործկոմի անդամ, առաջադրանք է ստանում մեկնել Թուրքեստան , սակայն ծանր հիվանդության պատճառով ստիպված է լինում մնալ Օրենբուրգում, ուր եւ վախճանվում է 1920թ.
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote
  2. 14 Jan 07, 13:41 #2
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    Երբ կրհոգնես, կըգազազես աշխարհից՝
    Դարձիր իմ մոտ, վերադարձի ր դու նորից.—
    Ցաված սիրտըս միայն քեզնով է շնչել՝
    Չի կամենալ նա վերըստին քեզ տանջել

    Եթե բախտն ու վայելքները քեզ ժպտան,
    Օտար մարդիկ քեզ սիրաբար ողջույն տան
    Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ անգին,
    Սակայն դարձի՛ր, վերադարձի՛ր դու կրկին

    Եթե հեռվում ճակատագիրն անհոգի
    Սիրտըդ մատնե անկարեկից տանջանքի,
    0՜, գիտեցիր, իմ հոգին էլ կըցավի
    Անմխիթար մորմոքումից քո ցավի
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote
  3. 14 Jan 07, 13:42 #3
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
    Գիշերի պես խորհրդավոր.
    Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
    Որպես թովիչ իրիկնամուտ
    Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում,
    Որպես գարնան մթնշաղում
    Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ,
    Արբեցումի ոսկե մշուշ
    Մոլորվածին անխոս կանչող փարոսի շող,
    Քո աչքերը հոգի տանջող
    Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերըդ մութ,
    Որպես գարնան իրիկնամուտ
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote

  4. One user like this post

    Ёжик (24 Oct 10)
  5. 25 Jan 07, 14:19 #4
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    ԱՇՆԱՆ ՄԵՂԵԴԻ

    Աշուն է, անձրև... Ստվերներն անձև
    Դողում են դանդաղ... Պաղ, միապաղաղ
    Անձրև՜ ու անձրև ...
    Սիրտըս տանջում Է ինչ-որ անուրախ
    Անհանգստություն...
    Սպասիր, լսիր, ես չեմ կամենում
    Անցած լույսերից, անցած հույզերից
    Տառապել կրկին.
    Նայիր, ա՜խ, նայիր, ցավում է նորից
    Իմ հիվանդ հոգին...

    Անձրև է, աշուն... Ինչո՞ւ ես հիշում,
    Հեռացած ընկեր, մոռացած ընկեր,
    Ւնչո՞ւ ես հիշում.

    Դու այնտեղ էիր, այն աղմկահեր
    Կյանքի մշուշում...
    Դու կյա՛նքն ես տեսել, դու կյա՛նքն ես հիշում —
    Ոսկե տեսիլնե՜ր, անուրջների լո՜ւյս...
    Ես ցուրտ մշուշում.
    Իմ հոգու համար չկա արշալույս —
    Անձրև՜ է, աշո՜ւն...
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote
  6. 25 Jan 07, 14:20 #5
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    ՀՐԱՇՔ-ԱՂՋԻԿ

    Հրաշք-աղջիկ, գիշերների թագուհի,
    Ճառադայթող քո աչքերով դու եկար,
    Ոսկե բոցով լցրիր հոգին իմ տկար,
    Հրաշք-աղջիկ, ցնորքների դիցուհի...

    Կախարդ լուսնի հրապուրող շողի պես
    Դու ժպտացիր գուրգուրանքով սեթևեթ,
    Ազատ սիրտըս շղթայեցիր առհավետ,
    Հրաշք-աղջիկ, դո՛ւ, միշտ հաղթող ու միշտ հեզ:

    Դու մի ցավոտ հիացումի երգ գիտես,
    Քո ժպիտում կա խորհուրդի մի փայլանք,
    Քո աչքերում կա մի անանց զմայլանք.
    Դու չըմեռնող մի վայելքի խոսք գիտես...

    Հրաշք-աղջիկ, անհայտ երկրի մանուշակ,
    Գիշերային արեգակի ճառագայթ,—
    Դու իջնում ես՝ կարող, որպես մահու խայթ,
    Քնքուշ, որպես անդարձ բախտի հիշատակ...
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote
  7. 25 Jan 07, 14:21 #6
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
    Գիշերի պես խորհրդավոր.
    Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
    Որպես թովիչ իրիկնամուտ:
    Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում,
    Որպես գարնան մթնշաղում:
    Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ,
    Արբեցումի ոսկե մշուշ:
    Մոլորվածին անխոս կանչող փարոսի շող,
    Քո աչքերը հոգի տանջող:
    Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերըդ մութ,
    Որպես գարնան իրիկնամուտ:

    Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր,
    Կա քո հոգու մեջ անթափանց մի մութ,
    Քո մութ հայացքում կա մի քնքուշ սուտ՝
    Քեզ միշտ թաքցնող մի նուրբ վարագույր...
    Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
    Հավետ քեզ կապված՝ քեզ օտար եմ ես.
    Երբ խենթ խնդությամբ փայփայում եմ քեզ՝
    Ե՛վ սիրում եմ քեզ, և՛ քեզ չըգիտեմ:
    Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
    Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր.
    Քո հոգու վըրա կա մի վարագույր,—
    Ո՞վ ես դու, ո՞վ ես,— բնավ չըգիտեմ...
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote
  8. 25 Jan 07, 14:23 #7
    Амиго
    Амиго is offline
    Top VIP VIP Ultra Club Амиго's Avatar
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    27,662
    Thanks
    5,707
    Interesting posts: 2,049
    Posts signed 2,942 times as interesting
    Groans
    0
    groaned 3 Times in 2 Posts
    Rep Power
    45
    Send a message via ICQ to Амиго
    ԱՆԴԱՐՁՈԻԹՅՈԻՆ

    Մենք բաժանված ենք: Օրերի փոշին
    Դեռ չի աղոտել քո դեմքը գունատ.
    Բայց ես օտար եմ արդեն այն հուշին,
    Ուր վեհ էր երազն ու բախտը ժլատ:

    Սառն աչքերով եմ նայում ես հեռվում
    Մեռած օրերիս ցնորքին հիմա. —
    Ուրիշից լսած մի երգ է թվում,
    Ու թեև քաղցր է, բայց իմը չէ նա:

    Մենք մնաս բարով չասինք իրարու,—
    Ի՞նչ կարիք իզուր տանջվել ու տանջել:
    Մեզ կյանքը նետեց միմյանցից հեռու,
    Եվ մենք չուզեցինք մեկմեկու կանչել:

    Տարիներն անցան, և հին օրերին
    Նայում եմ ահա անտարբեր սրտով,
    Եվ որպես գերին հլու իր բեռին,
    Տանում եմ կյանքի օրերն անվըրդով:

    Էլ ոչ մի կանչի ես ձայն չեմ տալիս
    Ու եթե հանկարծ խոսքերըդ հնչեն,
    Եթե տեսնեմ քեզ վերադառնալիս,—
    Քեզ ինչպե՞ս կանչեմ.— ես այն չե՛մ, այն չե՛մ.


    Այսօր գթանք իրարու,—
    Խեղճ լինենք ու չամաչենք,
    Բախտ չըտենչանք ու հեռու
    Տարիները չըհիշենք:

    Լռենք միայն մի մեղմող
    Լռությունով ու հանգչենք,—
    Բանանք սրտներըս մեռնող,—
    Որբ լինենք ու չամաչենք:

    Սիրենք իրար ու ներենք,—
    Չընախատենք մեկմեկու,
    Էլ չար սիրով չըսիրենք,
    Անչար լինենք ես ու դու:

    Այսօր գթանք իրարու,
    Այսօր իրար չըտանջենք,
    Լինենք անչար ու հլու,—
    Հեկեկանք ու չամաչենք...
    Бог мой, как велико созвездие храбрецов на небосклоне нашей истории.
    И как ослепительно их сияние. Увенчаны все, у всех есть шрамы славы.
    В зрачках у них молнии, гнев, горечь.
    Не осталось, почти не осталось в мире рода, который бы не узнал силу нашей руки.
    Г. Нждеh
    Judica, Domine, nocentes me: expugna impugnantes me.
    Confundantur et revereantur quaerentes animam meam.
    Reply With Quote Reply With Quote

  9. One user like this post

    Armyanka (24 Aug 07)
« Осип Мандельштам | Перекличка, тождество и сходство »

Thread Information

Users Browsing this Thread

There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)

Similar Threads

  1. «Ваагн Айрапетян и Катунер»
    By Весна in forum Literature and Culture
    Replies: 0
    Last Post: 03 Mar 07, 20:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •  

Forum Rules