Ուշ է, նա թակում է դուռը փակ,
Նա է, ում սպասում ես շարունակ,
Նա է, ով փրկում է քո հոգին,
Պարանոցից հանում դեղին
Հոգեվարքից կապված պարանը,
Պատսպարում է քեզ վշտից`
Թևազուրկ այդ թռչունից…
Че сентс лава
Люблю людей, которые рисуют улыбку на моем лице...
Ну так что, Эчмиадзинский, какие цели ты преследовал...?
There are currently 7 users browsing this thread. (0 members and 7 guests)