Ուշ է, նա թակում է դուռը փակ,
Նա է, ում սպասում ես շարունակ,
Նա է, ով փրկում է քո հոգին,
Պարանոցից հանում դեղին
Հոգեվարքից կապված պարանը,
Պատսպարում է քեզ վշտից`
Թևազուրկ այդ թռչունից…
Че сентс лава
Люблю людей, которые рисуют улыбку на моем лице...
Ну так что, Эчмиадзинский, какие цели ты преследовал...?
There are currently 11 users browsing this thread. (0 members and 11 guests)