Любовь заставляющая делать подвиги! / Love which makes us accomplish feats

[Охотница]

Читаю название темы - любовь, заставляюwая делать подарки, думаю во народ жадный пошел))))))

[Հայ Քրիստոնյա]

1 Corinthians 13

What is Love?
1If I speak in the tongues[a] of men and of angels, but have not love, I am only a resounding gong or a clanging cymbal. 2If I have the gift of prophecy and can fathom all mysteries and all knowledge, and if I have a faith that can move mountains, but have not love, I am nothing. 3If I give all I possess to the poor and surrender my body to the flames,[b] but have not love, I gain nothing.
4Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. 5It is not rude, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. 6Love does not delight in evil but rejoices with the truth. 7It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.

8Love never fails. But where there are prophecies, they will cease; where there are tongues, they will be stilled; where there is knowledge, it will pass away. 9For we know in part and we prophesy in part, 10but when perfection comes, the imperfect disappears. 11When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I put childish ways behind me. 12Now we see but a poor reflection as in a mirror; then we shall see face to face. Now I know in part; then I shall know fully, even as I am fully known.

13And now these three remain: faith, hope and love. But the greatest of these is love.

Ի՞չ է Սերը աստ Աստվածաշնչի:
1 Կորնթացիս ( 13:1-13 )
1 Եթե խոսեմ մարդկանց լեզուները և հրեշտակներինը բա,ց Սեր չունենամ, կնմանվեմ մի պղնձի որ հնչում է կամ ծնծղաների որ ղողանջում են:2 Եվ եթե մարգարեություն անելու շնորհ ունենամ և հասկանամ բոլոր խորհուրդներն ու ամբողջ գիտությունը, և եթե ունենամ ամբողջ հավատը մինջև իսկ լեռները տեղափոխելու չափ բայց Սեր չունենամ, ոչինչ եմ:3 և եթե իմ ամբողջ ունեցվածքը տամ աղքատներին և իմ այս մարմինը մատնեմ այրելու բայց Սեր չունենամ, ոչ մի օգուտ չեմ ունենա: 4 Սերը համբերող է, քաղցրաբարո է: Սերը չի նախանձում, չի ամբարտավանում, չի գոռոզանում: 5 Անվայել վարմունք չի ունենում, իրենը չի փնտրում, բարկությամբ չի գրգռվում, չար բան չի խորհում: 6 Անիրավության վրա չի ուրախանում, այլ ուրախանում է ճշմարտության վրա:7 Ամեն բանի դիմանում է, ամեն բանի հավատում է, մշտապես լույս է տածում, ամեն բանի համբերում:8 Սերը երբեք չի անհետանում, թե մարգարեություններ են պիտի չքանան, թե լեզուներ պիտի լռեն, թե գիտություն պիտի անցնի:9 Քանզի շատից քիչը գիտենք և շատից քիչն ենք մարգարեանում:10 Իսկ երբ գա կատարյալը, շատից քիչը կանհետանա:11 Մինչ երեխա էի խոսում էի ինչպես երեխա, խորհում էի ինչպես երեխա, դատում էի ինչպես երեա, իսկ երբ տղամարդ դարձա երեխայական բաները մի կողմ թողեցի:12 Այժմ տեսնում ենք աղտոտ ինչպես պատկերը հայելու մեջ, իսկ այն ժամանակ կգիտենամ ինչպես որ Նա ճանաչեց ինձ:13 Բայց արդ մնում են Հավատ, Հույս,Սեր, սրանք երեքը և սրանցից մեծագույնը ՍԵՐՆ է: ԱՄԵՆ:

1-е Коринфянам 13 (Russian Synodal Version)
Russian Synodal Version (RSV)
Public Domain

1-е Коринфянам 13
1Если я говорю языками человеческими и ангельскими, а любви не имею, то я--медь звенящая или кимвал звучащий.
2Если имею [дар] пророчества, и знаю все тайны, и имею всякое познание и всю веру, так что [могу] и горы переставлять, а не имею любви, --то я ничто.

3И если я раздам все имение мое и отдам тело мое на сожжение, а любви не имею, нет мне в том никакой пользы.

4Любовь долготерпит, милосердствует, любовь не завидует, любовь не превозносится, не гордится,

5не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла,

6не радуется неправде, а сорадуется истине;

7все покрывает, всему верит, всего надеется, все переносит.

8Любовь никогда не перестает, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится.

9Ибо мы отчасти знаем, и отчасти пророчествуем;

10когда же настанет совершенное, тогда то, что отчасти, прекратится.

11Когда я был младенцем, то по-младенчески говорил, по-- младенчески мыслил, по-младенчески рассуждал; а как стал мужем, то оставил младенческое.

12Теперь мы видим как бы сквозь [тусклое] стекло, гадательно, тогда же лицем к лицу; теперь знаю я отчасти, а тогда познаю, подобно как я познан.

13А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше.