♥ Love- signifies live! ♥ Люблю- значит живу! ♥

[Мукик]

Այս ձեռքերը՝ մո'ր ձեռքերը,
հինավուրց ու նոր ձեռքերը..
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Պսակվելիս ո'նց են պարել այս ձերքերը
Ի'նչ նազանքով,
երազանքով:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Լուձսը մինչև լույս չեն մարել այս ձեռքերը:
Առաջնեկն է երբ որ ծնվել,
նրա արդար կաթով սնվել:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Զրկանք կրել, հոգս են տարել այս ձեռքերը,
ծով լձությամբ,
համբերությամբ:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
մինչև տատի ձերք են դառել այս ձերքերը,
այս ձերքերը՝ ուժը հատած,
բայց թորան հետ նոր ուժ գտած..
Քար են շրջել, սար են շարժել այս ձեռքերը..
Ինչեր, ինչե՜ր, ինչե՜ր չարժեն այս ձեռքերը՝
Նու՜րբ ձեռքերը,
Սու՜րբ ձեռքերը:
Եկեք այսօր մենք համբուրենք որդիաբար,
մեզ աշխարհում ծնած- սնած,
մեզ աշխարհում շահած-պահած,
մեզնից երբեք չկշտացած,
փոշի սրբող, լվացք անող,
անվերջ դատող, անվերջ բանող
այս ձերքերը:
Թող որ ճաքաց ու կոշտացած,
բայց մեզ համար մետաքսի պես
Խա՜ս ձեռքերը...

[TANGO9]

Եկեք այսօր մենք համբուրենք որդիաբար,
մեզ աշխարհում ծնած- սնած,
մեզ աշխարհում շահած-պահած,
մեզնից երբեք չկշտացած,
փոշի սրբող, լվացք անող,
անվերջ դատող, անվերջ բանող
այս ձերքերը:
Թող որ ճաքաց ու կոշտացած,
բայց մեզ համար մետաքսի պես
Խա՜ս ձեռքերը...
_________________________________

И не только сегодня, А всю оставщисья жизнь......

Вот если бы Все не забывали эти дрогоценные слова, а знали бы как "Оче наши", думаю стали бы подобрее....

[Мукик]

Я - Женщина, и, значит, я - Актриса,
во мне сто лиц и тысяча ролей.
Я - Женщина, и, значит, я - Царица,
возлюбленная всех земных царей.
Я - Женщина, и, значит, я - Рабыня,
познавшая солёный вкус обид.
Я - Женщина, и, значит, я - пустыня,
которая тебя испепелит.
Я - Женщина. Cильна я поневоле,
но, знаешь, даже, если жизнь - борьба,
Я - Женщина, я слабая до боли,
Я - Женщина, и, значит, я - Судьба.
Я - Женщина. Я просто вспышка страсти,
но мой удел - терпение и труд,
Я - Женщина. Я - то большое счастье,
которое совсем не берегут.
Я - Женщина, и этим я опасна,
огонь и лёд навек во мне одной.
Я - Женщина, и, значит, я - прекрасна
с младенчества до старости седой.
Я - Женщина, и в мире все дороги
ведут ко мне, а не в какой-то Рим.
Я - Женщина, я избранная Богом,
хотя уже наказанная им!

(кто автор - не знаю, увы)

[Мукик]

Судили красоту,
За то, что пленяла
Судили и любовь
За то, что влекла
Веками было так
Жизнь это не меняла
Судили женщину,
Что женщиной была.
Столетиями суд кровавый длился
Терзали плоть,
Терзали душу ей
И смрадным дымом костров
Повсюду вился
Никто за ведьм
Не мучил палачей.
Все вынесла, из пепла возрождаясь
Прекрасна телом,
И чиста душой
И вновь мужчинам ад казался раем.
И вновь она манила за собой.

[Мукик]

Я научилась не страдать

От жестких правил реализма,

И от чужого эгоизма

Я научилась не страдать.



Я научилась не рыдать,

Ударившись о камни грудью,

И от предательства подруги

Я научилась не рыдать



Я научилась отличать

От фальши истенные чувства,

Уверенность от безрассудства

Я научилась отличать



Я научилась понимать.

Что жизни не дана безбрежность.

Случайность есть и.. неизбежность.

Я научилвсь понимать.



/Ирина Свиридова/

[Мукик]

Обожаю твой смех искренний,
взгляд встречаю такой таинственный:
как блестит он в ночи искрами,
как он манит к тебе единственной!

Раздразню голод чувств ласками,
пробуждая твое желание,
и, губами прильнув страстными,
умолю подарить свидание...

Я тебя утоплю в нежности,
я тебя заласкаю взглядами –
дело тут не в твоей внешности,
вижу то, что в душе запрятано!

Я не выберу путь заданный,
в мыслях каждого – только истина,
пусть твоя – далеко спрятана,
весь свой век я искал бы истово!

/В.Евсеев/

[brat_eu]

Այս ձեռքերը՝ մո'ր ձեռքերը,
հինավուրց ու նոր ձեռքերը..
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Պսակվելիս ո'նց են պարել այս ձերքերը
Ի'նչ նազանքով,
երազանքով:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Լուձսը մինչև լույս չեն մարել այս ձեռքերը:
Առաջնեկն է երբ որ ծնվել,
նրա արդար կաթով սնվել:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
Զրկանք կրել, հոգս են տարել այս ձեռքերը,
ծով լձությամբ,
համբերությամբ:
Ինչեր ասես որ չեն արել այս ձեռքերը..
մինչև տատի ձերք են դառել այս ձերքերը,
այս ձերքերը՝ ուժը հատած,
բայց թորան հետ նոր ուժ գտած..
Քար են շրջել, սար են շարժել այս ձեռքերը..
Ինչեր, ինչե՜ր, ինչե՜ր չարժեն այս ձեռքերը՝
Նու՜րբ ձեռքերը,
Սու՜րբ ձեռքերը:
Եկեք այսօր մենք համբուրենք որդիաբար,
մեզ աշխարհում ծնած- սնած,
մեզ աշխարհում շահած-պահած,
մեզնից երբեք չկշտացած,
փոշի սրբող, լվացք անող,
անվերջ դատող, անվերջ բանող
այս ձերքերը:
Թող որ ճաքաց ու կոշտացած,
բայց մեզ համար մետաքսի պես
Խա՜ս ձեռքերը...

ջանննննննննննննննն