Գնացի-եկա, ավազը ոտքերով սրտնեղած տարա-բերեցի, հիշեցի, որ թղթերիս մեջ քանոն կա: Չափեցի քայլերս, երկու քայլս մեկ մետրի չափ էր, ու ափին 50 մետրանոց մի հատված նշեցի` երկու ձող տնկելով:«Ուրեմն էսպես, - սկսեցի ելույթս, - մտնում եմ ջուրը ու մտնելու եմ խորը, որ ոտքերս գետնին չկպնեն: Ու էս 50 մետրանոց հատվածը քսան անգամ գնալու եմ, գամ, որ համոզվեք, որ կարող եմ»:



More...