Լուսինն անթերի կլոր էր, շրջակայքը ճերմակով էր ներկել` ասես կավիճով` այնպես, որ բակ դուրս եկած Աղասին թվաց` ձմեռ է, ձյուն, «հու» արեց` գոլորշի չկա, նայեց վերնաշապկի կարճ թևքին` ժպտաց. ամառ է, այ դմբո… վայ էս Մրտոյի արաղը, վայ` ասաց ինքն իրեն ու մտավ փայտաշեն պետքարանը:
More...
Reply With Quote