Goverment stealing $4million per Month from provision of pensions ССовцы уже который год обкрадывают пенсионеров на $4 миллиона в месяц.

[voter]

ՄԵՌՅԱԼ ՀՈԳԻՆԵՐՆ ՈՒ ԽԱՉԻԿՅԱՆԸ

Ժամանակ թերթը գրում է, թե Հայաստանի Կենսաթոշակային հիմնադրամի նախագահ Վազգեն Խաչիկյանը հիմնավոր պատճառներ է ունեցել Վերահսկիչ պալատի ստուգումներից հետո ընդհատակ անցնելու համար: Վերահսկիչ պալատը ստուգումներ էր իրականացրել Խաչիկյանի ղեկավարած կառույցում եւ խոշոր ապօրինություններ հայտնաբերել: Ամբողջ խնդիրն այն է, որ ստուգումների արդյունքում պարզվել է, որ Հայաստանում 50-60 հազար մեռյալ հոգիներ թոշակ են ստանում, որը ամսական կազմում է մոտ 4 մլն դոլար, գրում է թերթը:

Ընդ որում, պարզվել է, որ թոշակ են ստանում անգամ մարդիկ, ովքեր դեռ 18-19 տարի առաջ են մահացել, գրում է թերթը՝ ավելացնելով. «Մեր տեղեկություններով, համապատասխան մատյանները տարվել են ԱԱԾ, այնտեղից վերջին երեք տարվա տվյալների մասով ստուգումներ են սկսվել: Հետո ԱԱԾ-ն հրահանգ է ստացել նախագահականից եւ անձամբ ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանից՝ գործը դադարեցնելու մասին, ինչից հետո Խաչիկյանը, ասես ոչինչ էլ չի եղել, նորից սկսել է աշխատանքի գնալ»:

В Армении проверки в пенсионном фонде показали, что от 50 до 60 тысяч довно умерших пенсионеров, уже который год ежемесячно получают свои пенсии, тем самым в месяц до 4 миллионов долларов кому то в карман уходят, а остальных пенсионеров кромят сказками про "нехватку бюджета" и обещают повысить на пару долларов в год и дальше должны мучаться маленькими пенсиями.

На этом фоне кража пару сотен миллионов из мед.кассы в Америке покажеться мелочью...

[Мукик]

[voter]

Зло хватает от того, что из президентского аппарата поозвонили и приказали замять дело, видно позорящий республику Хачикян Вазген нач.соц.об-а и пенсионного фонда своевремменно оплачивал мзду на верх и теперь за него поступились....

Так и хочеться сказать, так и надо пенсионерам, нечего на выборах за 5000 свой голос продавать, но думаю они просто это всё не знают, вот и побыстрому дело замяли, чтоб неузнали, а то придут скоро баргавачисты, нждеисты, хабргисты будут предлагать "бесплатную" мед помощь, "бесплатные" поездки на митинги, а пенсионеры их пошлют, так как будут знать, что с них потом вот так вот все деньги потраченные на выборы потом выкачивают...

[brat_eu]

[brat_eu]

Որտեղի՞ց այսքան անհագ սրիկա, բռնապետ ու բիճ...

Հասարակության մի աննշան մասի կողմից երկրում առկա գրեթե ողջ ֆինանսատնտեսական կապիտալի բռնազավթման, ինչպես նաև քաղաքական ու տնտեսական ազդեցության ոլորտների բաշխման արդյունքում այժմ Հայաստանում հաստատվել է օլիգոպոլ արատավոր մի համակարգ:

Այստեղ խոշոր սեփականատերերը ճորտատիրոջ կարգավիճակով տնօրինում են ոչ միայն մարդկային ռեսուրսները, այլ նաև ճորտատիրոջ հոգեբանությամբ ուղղորդում են պետական քաղաքականությունը: Վերջինս միտված է մի գերնպատակի իրականացմանը: Այն ենթադրում է փաստացի իշխանությամբ օժտված սեփականատերերի հարստացում` ըստ զբաղեցրած աստիճանակարգի: Այդպիսով սեփական ընչաքաղցությանը հագուրդ տալու համար ի հաշիվ պետական շահի հաստատվել է հատվածական շահի գերիշխանությունը: Ներկայումս Հայաստանում բիզնես շահերը վեր են ամեն տեսակ ազգային պետական ծրագրերից, իսկ հարստության հանդեպ մոլուցքը սահմաններ չի ճանաչում: Սակայն ցավալի է արձանագրել, որ խոշոր սեփականատերերից զատ, հարստանալու անհագ ցանկությունը պատել է նաև ֆինանսների հետ գործ ունեցող գրեթե յուրաքանչյուր անհատի:

Սովորական քաղաքացիներիս համար մի քիչ դրամը կօգներ, օրինակ, կենցաղային ինչ-որ խնդիրներ լուծելու, առավել չափը` շարժական գույք ձեռք բերելու, մեծ դրամային զանգվածը` տուն կառուցելու ու այգի հիմնելու, ընտանիք կազմելու ու զավակներ մեծացնելու: Մի խոսքով, կօգներ ապրելու սովորական մարդկային կյանքով: «Իսկ ավելին ունենալու դեպքո՞ւմ», - հարց կտաք դուք: Պատասխանը միանշանակ է: Ավելին ունենալու դեպքում գործ կունենանք մեր անձնական ու ընտանեկան պահանջմունքների սպառման և վերընտանեկան` հասարակական ու պետական պահանջմունքների բավարարման հետ: Հետևաբար հարկ կլինի այն ուղղել հենց հասարակական ու պետական ոլորտներ: Սակայն այլ է մեր հղփացած մեծահարուստների ու նրանց շարքերը համալրել փորձող խոշոր պաշտոնեության դեպքում: Այլ է նաև հարստանալու մոլուցքով տարված շատ ու շատ անհատների պարագայում:

Յուրաքանչյուրիս համար համընդհանուր ճանաչում գտած փաստ է, որ քրեաօլիգարխիկ խավի յուրաքանչյուր միջին ներկայացուցիչ տնօրինում է մի քանի առանձնատների, հարյուրավոր հեկտարներով հողահանդակների, տասնյակ հազարավոր դոլարներ արժեցող ավտոմեքենաների, միլիոնավոր դոլարներ կազմող դրամային զանգվածի ու այսպես շարունակ: Իսկ իշխանությունը բռնազավթած խոշոր ֆինանսական օլիգարխների կարողություններին ավելի լավ է անգամ չանդրադառնալ: Նրանց ունեցվածքի թվարկումը, ի վերջո, անհետաքրքիր կդարձնի կապիտալի մասին մեր պատկերացումները: Կուտակել են «յոթը պորտ» հաշվարկով:

Հարց է ծագում` հարստանալ հանուն ինչի՞: Հասարակության մեջ ու մասնավորապես մեծահարուստների շրջանում կա՞, արդյոք, ծրագիր, կամ թեկուզև ցանկություն, կուտակած ու կուտակելիք հարստությունը ծառայեցնելու որևէ առարկայական նպատակի: Թե՞ հարստանալ հանուն անվերջ հարստանալու:

«Բայց, - կասեն ինձ, - նրանք այդ խնայողությունները հետ են գցում իրենց զավակների ու ժառանգների համար»: Այս պատասխանն արդեն երկու հազար տարեկան է: Պլուտարքոսն իր «Արծաթասիրության մասին» տրակտատում, ի շարունակություն այս պատասխանի, գրում է. «Համ էլ ի՞նչ նպատակով են նրանք ցանկանում իրենց զավակներին ու ժառանգներին թողնել շատ դրամ ու մեծ կարողություն: Ըստ երևույթին, նրա համար, որ նրանք էլ ժառանգություն խնայեն ուրիշների համար, սրանք էլ` իրենց հերթին: Այսպիսով, նրանք, բաղադրովի կավե խողովակների նման ընդունածից ոչինչ չպահելով իրենց մեջ` մեկը մյուսին փոխանցեն այնքան ժամանակ, մինչև որ կողմնակի մեկը` կամ մի սրիկա, կամ մի բռնապետ, փշրելով վերջին օղակը` հարստությունները շուռ տա մի այլ ուղղությամբ, կամ թե տոհմի մեջ հայտնվի, ինչպես ասում են, մի բիճ ժառանգ, որն իր նախնիների ժառանգությունն ուտի պրծնի ուզածի պես»:

Ծանոթ պատկեր է, չէ՞: Թե՛ սրիկան, թե՛ բռնապետը և թե՛ բիճ ժառանգը կարծես մեր գլխով վաղուց անցել են: Հիշեցման կարգով միայն արձանագրենք. սրիկան ու բռնապետը` այն քուրդն ու թուրքն են, ովքեր չկշտանալով ձեռք բերածով` արդեն հարյուր տարի Էրգրում հայի կառուցած պատերի տակ շարունակում են գանձ որոնել: Իսկ գաղթականի օրինավոր ժառանգներս էլ ամեն լուսավոր օր հիշում ենք մեր մեծահարուստ պապերի թաքցրած ոսկիների կոորդինատները: Դե իսկ բիճ ժառանգի փաստով կարելի է ցավակցել մեր նորօրյա մեծահարուստներին: Ընդամենը մեկ գիշերային այցը մերձերևանյան խաղատներ բավարար է ժառանգների բճության մասին պատկերացում կազմելու համար:
Սակայն շարունակենք դասականի մտքերից մեր մեջբերումները, որոնք կարծես վերաբերում են բոլոր ժամանակների հայոց մեծահարուստներին. «Կծծիները, կարծելով, թե որդիներ են դաստիարակում, իրականում նրանց փչացնում են և այլասերում` նրանց մեջ սնուցելով հարստանալու իրենց մոլությունը և ասես թե դրանով ժառանգների մոտ պահակակետ կարգելով ժառանգության պահպանման համար: «Դիզի՛ր և մի՛ վատնիր ու հիշի՛ր, որ դու արժես այնքան, որքան որ դու ունես», - այսպիսին են նրանց խորհուրդներն ու խրատները»:

Վաղուց է, ինչ հայերը ձեռք են բերել առևտրականի համբավ: Սակայն վաղուց է նաև, ինչ հայերը ձեռք են բերել նաև կապիտալի յուրահատուկ դիզողի համբավ, որի պատճառով անցած դարի սկզբին իրենց վրա էին բևեռել անգամ եվրոպական քաղաքական շրջանակներին: Լոուրենս Արաբացին այդ կապակցությամբ նկատում էր. «Բայց ձեր հայերը ոչինչ չեն անի ու չեն էլ ծախսի: Ձեռք են բերում ու խնայում: Վաճառում են, բայց միայն կրկին գնելու և ավելի ու ավելի ձեռք բերելու համար»: Կուտակածը երբևէ քաղաքական նպատակներով իրացնելու վտանգն աչքի առաջ ունենալով էլ հայերն այդուհետ Լոուրենս Արաբացու բերանով խոսող եվրոպական քաղաքական առանձին շրջանակների կողմից դիտվելու էին բնաջնջման ենթակա զանգված: Իսկ նրանց կուտակած կապիտալը արդյունքում, առանց որևէ նշանակալից պետական ձեռնարկման մեջ ռեալիզացվելու (ինչից այդքան սարսափում էին եվրոպացիներն ու հրեաները), բաժին էր դառնալու Պլուտարքոսի նշած սրիկաներին ու բռնապետներին` թուրքերին ու քրդերին: Սակայն դա բավական չէր սթափվելու համար: Օտարի բռնազավթումներին տարիներ անց փոխարինելու էին գալու սեփական բճերի մսխումները: Դարեր շարունակ հայության կուտակելու մոլուցքն այժմ արդեն ջարդուփշուր էր լինելու «պապայի բալեքի» դեգրադացված վարքում: Ցեղասպանությունից դասեր չքաղած` հարյուր տարի անց հայրենիքի ազգային կապիտալը այսպիսով տրվելու էր նորահաս մեծահարուստներին ի պահ, կամ դրվելու էր նրանց բճերի ցոփ ու շվայտ կյանքին ի սպաս:

Ընդդիմախոսներս կարող են պնդել, որ կապիտալի կուտակումներն ու մսխումները հետխորհրդային երկրներում օրինաչափություն են և կապ չունեն ազգային հոգեբանական առանձնահատկությունների հետ: Չեմ մերժում, այլ ընդամենը լրացնում եմ: Ու այդ իսկ պատճառով վկայաբերել եմ երկու հազար տարվա օտարների կողմից մատնանշված ճշմարտություններ, որոնք հետահայաց կարգով թույլ են տալիս արձանագրել, որ վերջին հարյուրամյակներում հայության կուտակած ո՛չ խոջայական և ո՛չ էլ արդյունաբերական կապիտալները (դրանց աստղաբաշխական թվերի մասին առասպելներ են շրջանառվում) չեն ծառայել ազգային պետական էական որևէ խնդրի լուծմանը: Իսկ խոջաների ու մանթաշովների հարուստ թոռներն էլ շուրջս չեն երևում, որ կարծիք կազմեմ դրամակուտակման առանձին հաջողված օրինակների մասին: Հետևաբար կարող եմ մի փոքր խորհուրդ տալ այսօրվա «առաջադեմ» մեծահարուստներին առ այն, որ իրենց կուտակածը շան ու գելի (ռուսի ու թուրքի) բաժին չդառնալու համար ժլատ չգտնվեն ու իրենց միլիարդավոր դոլարներն ուղղեն հասարակության ու պետության կայացմանն ու հզորացմանը: Դրանով ապահովագրած կլինեն հենց իրենց իսկ կապիտալը: Վկա Իսրայել պետությունը: Իսկ կեղծ բարեգործություններն ու ներդրումներն էլ վկա չբերեն: Հայ հանրությունն իրենց ամբողջն է ու խաչագողի «ֆռռցնելու» կերպարին լավ ծանոթ: Հետևաբար պաշար ամբարող մկան ու գլուխը ավազի մեջ խոթող «ֆռռցնող» ջայլամի փոխարեն, կարող են նախընտրել ու հետևել կենդանական աշխարհի առավել ազնվացեղ կենդանիների վարքին:


Ա.Հ.
Իմ կողմից թող փոխանցվի մեր մեծ Էշերին , ղեկավարներին

[voter]

Как выяснилось, уже умершим пенсионерам выплачивались депоненты (накопленная в расчете на 3 года пенсия лицам, отсутствовавшим в республике), умершим ветеранам выплачивались наградные, а пенсионерам - пенсии.

Хачукян руководивший соц.обеспечением появился на небосклоне правительства благодаря премьеру Андранику Маргаряну, потом работала под руководством премьера Сержа Саркисяна и теперь Тиграна Саркисяна.
Как предпологает Лрагир, наверное денег мало стало и делиться больше не получаеться вот и решили высшие эшелоны кинуть нижележящих дабы по меньше с кормушки уходило на подчинённых им хачикянов.
Выставив всё это так, как будто "хачикяны хайтаракум ен республикан", а они цари батюшки ничего не знали и только недавно всё узнали доведёт их до лампочки, так как все знают с чьего разрешения некоторые себе виллы баден баден и джипы за счёт пенсионных фондов и мёртвых душ покупают.
А если без их ведома это всё возможно было делать и так долго то тем более руководить страной они не в состоянии...

[voter]

Газета Грапарак опубликовала интересные сведения о том, как «попался» экс-глава Государственной службы социального обеспечения Вазген Хачикян. Напомним, что Контрольная палата обнаружила крупные злоупотребления и факты присвоения государственных средств. Речь идет о незаконном присвоении пенсий 60 тыс. умерших лиц.

По данным Грапарак, Вазген Хачикян, который любит ездить в Тбилиси на пирушки, однажды в нетрезвом виде похвастался тем, что внедрил новые механизмы в систему соцобеспечения. Все это было записано и передано в соответствующие органы.
Газета не распространяется насчет того, кто делал записи – спецслужбы или участники пирушек, хотя это весьма важно.

Если б это сделали спецслужбы Грузии, то игнорирование видеозаписей могло вызвать международный скандал. Надо полагать, грузинские спецслужбы передали видеозапись также в международные организации, и если б армянские власти не наказали Хачикяна, это означало бы, что он делится с ними пенсиями 60 тыс. умерших избирателей. А 60 тыс. – это 5% от общего числа армянских избирателей.

Но если записи делались не спецслужбами, значит, у Хачикяна были недоброжелатели. Неужели до «признания» Хачикяна никто в Армении не знал о присвоении колоссальных сумм. Вряд ли Хачикян не делился деньгами и «избирателями». Но, похоже, в какой-то момент он решил не делиться.

Газета Грапарак утверждает, что психическое состояние Хачикяна резко ухудшилось. А психически нездоровых людей, как известно, не судят.

11:53:09 - 13/05/201
http://www.lragir.am/russrc/country18805.html