ի պատասխան այն կարծիքին թէ ժիրայր Սէֆիլյանը լավ տեղեկացված չէ Հայաստանի անցուդարձերուն:

[azadakrum]

Այցելեք www.azadakrum.org հիմա

Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանը լիարժեք ինֆորմացիա ունի, ավելին, քան նույնիսկ նրա շատուշատ ընկերներ դրսում: Նա ստանում և ժամանակի ավելցուկի պատճառով ամբողջությամբ կարդում է բոլոր թերթերը, հետևում է բոլոր հեռուստաալիքների քաղաքական հաղորդումներին, "Ազատություն" ռադիոկայանին: Եթե այս ամենը դուք համարում եք "սերժանտա-լևոնական դավադրության" համատեղ քարոզչություն, ապա պետք է իմանաք, որ Ժիրայրը նաև ամեն օր մի քանի տասնյակ հեռախոսային խոսակցություններ է ունենում իր տարբեր ընկերների հետ, որոնցից շատերը, ի դեպ, այնքան էլ համաձայն չեն այն մարտավարությանը, որով նա պաշտպանում է Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Այսինքն, նրա ընկերներից շատերը, այդ թվում նրանք, ովքեր քիչ թե շատ ծանոթ են քաղաքական խոհանոցներին, նույնպես, նամակներով բազմաթիվ հակափաստարկներ են փոխանցում Ժիրայրին: Հավաստիացնում եմ, որ "Սերժանտա-լևոնական դավադրության" առկայությանը վերաբերող վարկածի մասին նույնպես Ժիրայրը բավարար չափով տեղեկացված է: Այնուամենայնիվ նա որոշել է այն, ինչ որոշել է, և այդ որոշումը ոչ թե սերժանտալևոնական արդյունավետ քարոզչության կամ հուսահատ փրփուրներից կառչելու արդյունք է, այլ սկզբունքային քաղաքական հաշվարկի: Ինչ վերաբերում է բուն` "դավադրության" վարկածին: Այն բավարար չափով հիմնավոր չէ: Հակառակ վարկածն ավելի տրամաբանական է: Սերժանտներն են տարածում բանբասանքներն այն մասին, թե Լևոնը խաղի մեջ է Սերժի հետ համաձայնեցված, իբրև թե ընդդիմության շարքերում ավելի լուրջ թեկնածուի առաջանալը կանխելու նպատակով: Որոշ այդպիսի տարածողների, Սերժի ընկերների շրջապատից, ճանաչում ենք անձամբ: Ես չգիտեմ Ժիրայրի ապատեղեկացված լինելով մտահոգ տողերի հեղինակը իրականում ով է. մեկը այն սերժանտներից, որոնք նման բանբասանքներ են տարածում, թե Վազգեն Մանուկյանի, դաշնակցության կամ այլ կազմակերպության համակիր: Կարծում եմ երկրորդը, այլապես քիչ հավանական է, որ օգտագործեր "սերժանտ" բառը: Ամեն դեպքում ես չեմ ուզում ոչ մեկին ավելորդ վիրավորել: Ճիշտ է, Լևոն Տեր Պետրոսյանի առաջադրումը հնարավոր դարձավ Սերժ Սարգսյանի գործունեության արդյունքում, բայց նա դա հաստատ չէր ուզում: Ինչպես ասում են. փորձառու աղվեսը երկու ոտքով է իր լարած թակարդն ընկնում (2 ասացվածքի միաձուլումն է այս դեպքին ավելի համապատասխանում): Նա հետևողականորեն ոչնչացրեց ամբողջ ընդդիմությունը, որպեսզի առանց դժվարության նախագահ դառնա: Սակայն բացարձակ հուսահատության մթնոլորտում նրան ատողները իրենց հայացքն ուղղեցին դեպի նախկին նախագահը, ինչը Սերժը միշտ անհավանական է համարել: Լևոնը այդ հույսի շնորհիվ մի քանի անգամ 20-30 հազարանոց հանրահավաք անցկացրեց, ինչի մասին, թե Վազգեն Մանուկյանը, թե Վահան Հավհաննիսյանը, թե Արթուր Բաղդասարյանը, թե Րա‎ֆֆի Հովհաննիսյանը, թե Սամվել Բաբայանը, թե բոլորը միասին միայն կերազեին: Բոլոր այս թվարկածս գործիչները վաղուց ժողովրդի կողմից չեն ընկալվում որպես քաղաքական գործոն` չնայած նրանցից շատերը շատ լուրջ և դրական անձեր են և որպես այդպիսին զգալի հարգանք են վայելում: Ավելին, մի գուցե ոմանք ավելի նախընտրելի են, քան Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Սակայն ժողովուրդը բոլորին մեկ շանս է տալիս և նրանք իրենցը օգտագործել են արդեն: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը նախկինում երբեք, որպես ընդդիմադիր, ժողովրդի աջակցությունը չի հայցել, և ընդդիմության մյուս առաջնորդների համեմատ ունի մի շատ բացառիկ առավելություն` նա նախագահ է եղել: Հետևաբար շատերը դա ընկալում են որպես նորից նախագահ դառնալու ներուժ: Մի գուցե Լևոնի այդ ներուժը չբավականացնի Սերժից իշխանությունը խլելու գործում, սակայն բոլոր մյուսները դրանից հազար անգամ ավելի հեռու են: Ճիշտ է, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ընդդիմությանը չի միավորում, որովհետև միավորելու բան չկա: Փոխարենը նա հույս է ներշնչում իշխանությունից բոլոր դժգոհներին` ժողովրդի մի ստվար հատվածին: Մի գուցե սա շատերի նախանձն ու խանդն է առաջացնում, ոմանց համար սա Սերժից փող կամ քաղաքական կշիռ մուրալու առիթ է, ոմանք անկեղծ վիրավորված են Լևոնից: Սրանք բոլորը երեք տարբերակ ունեն. կամ կանգնում են Լևոնի և նրա խայտաբղետ թիմի կողքին կամ այս կամ այն չափով, կամա թե ակամա ջուր են լցնում Սերժի ջրաղացին կամ կողքի են կանգնում: Ինչ վերաբերում է 5 կամ այլ թվով կուսակցությունների միավորմանը և երրորդ ուժի ստեղծմանը, ապա պետք է նկատել, որ զրոների գումարը միշտ զրո է: Սերժի ծրագիրն այն է, որ նա երկրորդ փուլ մտնի Վահան Հավհաննիսյանի հետ ու վերջինս շնորհավորի իրեն նախագահ դառնալու կապակցությամբ: Եթե դա չստացվեց, ապա գոնե Դաշնակցությունը պետք է լինի երրորդը, որպեսզի կոչ անի իր ընտրողներին, որ ձայները երկրորդ փուլում տան Սերժին: Սակայն կարող է մեկ այլ բան ստացվել: Կարող է Սերժը շատ քիչ ձայն հավաքի և երկրորդ փուլում ստիպված ընդունի, որ նախագահ դառնա հենց Վահանը, պայմանով, որ ինքը կմնա վարչապետ և այդ կարգավիճակով կտիրի երկրին` մի քիչ իշխանություն փոխանցելով նաև Վահանին: Այս սցենարի տրամաբանությամբ, նա պետք է մի քիչ քաղաքականացնի քաղաքական դաշտը: Այս իմաստով որոշ անձ-կուսակցությունների բախտը կարող է բերել և նրանք նորից պահանջված դառնան: Ահա այս երազանքով են ապրում այն ընդդիմադիրները, որոնք այսօր քաղաքական դաշտի լուսանցքում հայտնվելով, նախընտրում են ՍԵրժի ջրաղացին ջուր լցնելը: Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանը չէր կարող ջուր լցնողներից մեկը լինել: Նա պետք է ընտրեր երկու այլ տարբերակներից: Մեկը կողքի կանգնելն է, մյուսը Լևոնին աջակցելը: Նա ընտրել է երկրորդը, որովհետև ձեռքերը ծալած նստելը նրա բնավորությանը հարիր չէ: Թե ինչու նա ստեղծված պայմաններում որշեց ակտիվորեն աջակցել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, այլ ոչ թե շեշտադրեց նրա հետ իր գաղափարական ընդդիմախոսությունը, կարելի է ծանոթանալ Ժիրայրի հարցազրույցներին ու հայտարարություններից:

Այցելեք www.azadakrum.org հիմա

[voter]

Ենթադրում եմ, որ թեման վերաբերվում է իմ այն պնդումներին, որ ես արել եմ այս գրառման մեջ (http://www.akumb.am/showthread.php?p=472326&postcount=102)


Այս, որ իմ ենթադրությունը – Սեֆիլյանին նպատակդրված ապատեղեկացնում են ՍԵՐԺանտները, կարող այս հաղորդագրությամբ հաստատվել 5007
http://lragir.am/src/printshow.php?id=49537

Հաստատվել այն դեպքում, եթե իսկապես Վարդաշենի պետ Բաղդասարյանին պաշտոնի բարձրացում են տվել...

Իսկ եթե նրա պաշտոնական կարիերան չի բարձրացվել, իսկ կապիտան Գոգինյանին ԼՏՊ–ի այլընտրանքության մեջ Սեֆիլյանին համոզելու ու նրան ա լյա ԼՏՊ ինֆորմացիա հաղոեդելու համար նույնպես չեն խրախուսել ֆինանսապես կամ շուտով ավելի լավ պաշտոնի նաշանակելով, ապա կարելի է համաձայնվել, որ Սերֆիլյանը լիովին տեղեկացված է...

Մանրամասները այն մասին, թե ինչքանով է տրամաբանական, որ ԼՏՊն թատրոն է խաղում ոչ միայն Սեֆիլյանին այլ ամբողջ հայությանը ապատեղեկացնելու համար, սփռված են իմ բոլոր գրառումներում։

Բայց կարող եմ մի հասարակ բան ասել, եթե ԼՏՊ անձնուրաց իսկապես նպատակադրված է ոչ թե ընդիմության դեմ պայքարելու համար ու ՍԵՐԺանտներին լեգիտիմ նախագահ դարձնելու համար, ինչպես ստացվեց այս օրերին Վրաստանում – մարդիկ ընտրեցին նրան ում արդեն տանելի են համարում, ապա նման անձնուրացության սահմաններում կարելի էր շատ հեշտ, համակերպվել ընդիմության գոյության հետ ու հայտարարել իր միանալուն ընդիմությանը, չէ որ մի բանում «կասկած» կարծես թե չկա, որ ԼՏՊ էլ մնացած բոլոր ընդիմադիրներն էլ պայքարում են այսօրվա իշխանավորներին պաշտոնանկ անելու համար...

Իսկ եթե ԼՏՊն զուտ իրեն հատուկ քմահարանքով համարում է, որ իրենցի բացի բան չկա, որին կարելի է միավորվել ու փոքր մարդիկ այստեղ որոշող դեր չունեն ուրեմն նա չի կարող դառնալ փոքրիկ մարդկանց առաջնորդը, իսկ մեծամասնությունը, դրանք փոքր մարդիկ են... Վանոի նման հանճարեղ ինտրիգան ու քաղաքագետներ ժողովուրդը մեծ քանակներով ծնել ի վիճակի չէ – ուրեմն ԼՏՊի շանսերը ավելի քիչ են, քան Պատարկացաշվիլու, որին թատերականորեն սարքեցին ընդիմադիր ու հալածվող Վրաստանում։

ԼՏՊի լիմիտը այդքան 7%, որ լինի արդեն հաջողություն կլինի

Իմ բարեմաղթանքները Ժիրայրին, առողջույթուն Սուրբ Ծննդյան կապակցությամբ անձուրաց մեր մարտիկին, որը մի ժամանակ Արցախի ճակաում էր դիրքերը պահում հիմա քաղաքական դաշտում է շատերիս համար դիրքեր պահում, անկախ նրանից, մենք համամիտ ենք մեր արածներում թէ ոչ, միայն նպատակադրվածությունը նրա բավարար է...

[azadakrum]

Պետք եղածից շատ խոսվեց Ժիրոյի ապատեղեկացվածության մասին: Բայց նման բոլոր խոսակցություններ վարողները որպես կանոն հենց իրենք են շատ ավելի ապատեղեկացված և կողմնապահ: Ինչ վերաբերում է պրովազգեն կամ դաշնակցական քննադատություններին, ապա դրանք իմ կարծիքով քննադատության չեն դիմանում:
Ես դեմ եմ ԼՏՊ-ին ամբողջ հոգով, մտքով և փաստացի կեցվածքով: Սակայն զսպում եմ հակալևոնականությունս` պրոսերժական չդառնալու համար: Որովհետև անգամ կույրը կարող է տեսնել, որ ԼՏՊ-ն է այսօր Սերժի միակ հակառակորդը` նույնիսկ եթե նա ի հայտ է եկել, որպեսզի ուրիշ մեկը չհայտնվեր:
ԼՏՊ-ն արդեն այսօր ունի առնվազն 200-250 հազ ձայն, ինչը ավելին է քան Վահան Հովհաննիսյանի 170-180 հազարը, Արթուր Բաղդասարյանի շուրջ 100 հազարը, իսկ Վազգեն Մանուկյանը` Գեղամյանի, Կարապետիչի նման 5%-ը չի հաղթահարելու: Սա իհարկե չի նշանակում, թե ԼՏՊ-ն անպայման մտնելու է երկրորդ փուլ, որովհետև Հայաստանում 700 հազարից ավելի ընտրողներ սովորաբար իրենց ձայները վաճառում են կամ նվիրում իրենց չինովնիկ կամ որևէ օլիգարխի ծառայող ազգականներին: Սերժը այդ ձայների շնորհիվ ակնկալում է արդեն առաջին փուլում ստանալ 55%: Որքան էլ որ չսիրենք ԼՏՊ-ին, պետք է հաստատենք, որ այսօր միայն նա է կարող և հիմա փորձում է խանգարել Սերժին: Եվ ՍԵրժն էլ միայն նրանից է վախենում ու նրան է խանգարում:
Նույն սոցիոլոգիական փաստերը իհարկե կարելի է մեկնաբանել նաև որպես ԼՏՊ-ի խաղ, սակայն դրանցից չի կարելի եզրակացնել, թե □բոլորը (թեկնածուները) պայքարում են այսօրվա իշխանավորներին պաշտոնանկ անելու համար□: Օրինակ, Վահան Հովհաննիսյանը պայքարում է գոնե ԼՏՊ-ին հավասար ձայներ ստանալու համար, որպեսզի վաղը Սերժին համոզի, թե առանց իր աջակցության նա նախագահ չէր դառնա և դրա դիմաց մի քանի նախարարական տեղ ստանա: Արթուր Բաղդասարյանը պայքարում է քաղաքական դաշտում իր տեղը պահպանելու համար, որովհետև եթե նա հիմա ավելի քիչ ձայն ստանա, քան կես տարի առաջ, ապա նրա կուսակցությունից առնետավազքը ավելի կսաստկանա: Վազգեն Մանուկյանը վաղուց խաղից դուրս է և հիմա Սերժն է նրան ուժ տալիս և օգտագործում ԼՏՊ-ի նկատմամբ նրա ոչ անհիմն ատելությունը: Գեղամյանը, Արամ Հարությունյանը և Արման Մելիքյանը սերժական հակաԼՏՊ նախագծեր են ընդամենը: Նկատենք, որ հակավազգեն, հակավահան կամ հակաարթուր նախագծեր գոյթւոյւն չունեն:
ԼՏՊ-ն ընդհանրապես չէր կարող առաջադրվել, եթե որևէ կենդանի ընդդիմադիր մնար դաշտում: Ուստի պատահական չէ, որ բոլոր նախկին ընդդիմադիրները այսօր դիրքորոշվում են կամ հոգուտ Սերժի` նրանից ‎ֆինանսավորվելու համար, կամ իրենց վերջին հույսը ստիպված կապում են ԼՏՊ-ի հետ, որին ժամանակին քննադատել ու մեղադրել են նախկին արածի ու չարածի համար:
Մենք կարող ենք համաձայնվել այն հարցում, որ ԼՏՊ-ն հանցագործ է: Այդ դեպքում նաև պետք է ընդունենք, որ նրա □հանցագործ□ կառավարման ամենացավալի հետևանքը այսօր հաստատված վարչակարգն է: Հիմա նա հայտարարում է, որ ուզում է Հայաստանն ազատել Սերժից: Դա են հաստատում նաև նրա գործողությունները և Սերժի հակաքայլերը: Ճիշտ է, բացառված չէ, որ հետո ավելի վատ վարչակարգ հաստատվի: Բայց որն է մեր ընտրությունը: Ընթանում է քարոզչկան պատերազմ, որի տարատեսակ ազդեցություններին ենթարկվում են հարյուր հազարավոր մարդիկ: □Ինքնուրույն մտածող□` քարոզչական ազդեցություններից ազատ շարքային մարդիկ տոկոս չեն կազմում և չեն կարող ազդել իրադարձությունների զարգացման վրա: Իսկ քարոզչական ազդեցություններին ենթակա հարյուր հազարները, եթե իրենք կուսակցականացված չեն, ապա այսօր ընտրում են Սերժի և Լևոնի միջև: Դա Հայաստանի երրորդ հանրապետության (մեր եվրոստանդարտ պետականության) ճգնաժամի փայլուն դրսևորում է: Նման պետությունը միայն այսպիսի այլընտրանք է ունակ առաջարկել մտածող Հայ մարդկանց:
ԱԱ
www.azadakrum.org

[voter]

Հայ ժողովրդին ազատ ընտրություններ են պետք և ոչ թե ՌԱԶԲԻՐԱՏ։

Ինչքան էլ մայլի սերոժը, տականք լինի, եթե ազատ ընտրություններ կաոզմակերպվեն, որ մարդին քաղաքական դաշտում ընտրություն ունենալու հնարավորություն ու հետաքրքրություն ունենան, այդ մայլի սերոժները շանս չեն ունենա հաղթանակելու։

Իսկ ինքնանպատակ մենակ հանուն նրա, որ սերոժին հանենք, պայքարել հանգեցնելու է անհապահ նոր սերոժի ի հայտ գալուն։

ԼՏՊն ոչինչ բացի Սերժ Սարգսյանին հանելուց չի առաջարկում – դա ինձ ու շատ շատերի համար ՔԻՉ է ու նրանք շատ հավանական է, որ ուղղակի այդ ՌԱԶԲԻՐԱՏԻՆ բալկոնից կնայեն ինչքան էլ կանչեք «ապե իչեք մեր տղու թասիբին կայնեք հաղթենք»։

700 հազար ձայն գնել հնարավոր է բայց ԿԶՌՌԱ, բացի դրանից միջազգային մակարդակով լրիվ կմեկուսացվեն իսկ միջազգային փոխանցումները կսառեցվեն, ՍԵՐԺանտենրին լեգիտիմ հաղթանակ է հարկավոր ու դա Սերժ Սարգսյան – ԼՏՊ տարբերակի դեպքում նրանց համար ապահովված է, ով էլ որ հաղթանակի։ Մի երկու օլիգարխի կփոխեն ու վերջ, այդ ամբողջ հարստացման մեքենայի գայթակղությանը ԼՏՊն մի անգամ արդեն չի դիմաց ու այս անգամ էլ չի դիմանա։

Մենք այդքան սնանք չենք, որ չկարողանանք այլըտրանք ստեղծել ուրիշ հարց, որ շատերի համար այլընտրանք ստեղծելու հարց չի կանգնած այլ ՍԵՐԺ ՔՈՉԱՐՅԱՆԻՆ քոթակելու պատժելու հարց։

Հայաստանում քաղաքական դաշտն է պետք վերականգնել, բանավեճը, մտքերի փոխանակությունը։ Այդ բնագավառում ու այդ կտվածքով ՍԵՐԺանտները միայն կլռեն, նրանք խոսելու բան չունեն ու ունակ էլ չեն, բայց ամեն ինչ այլասեռվել հասցվել է հենց ՍԵՐԺանտների մակարդակի, դու սենցն էս դու ընենցն էս, բայց Հայաստանում ինչ է պետք փոխել բացի սենցի նենցի հերն անիծելուց, ԼՏՊին լսողը այդպես էլ չի իմանա։

[voter]

Վերադառնալով թեմային, որի վերնագիրն է ապատեղեկատվությունը, կցանկանայի լսել իմ փաստարկեների ժղտումը ու հաստատումը և ոչ թե հերթական ԼՏՊի քարոզը։

Հարցը դրված է, այն գնդապետի ու լեյտենանտի մասին պդում է արվել, որ աշխատանքից հանել են, էս խնդրեցի ճշտել տեղեկությունը հաստատ է, որ հանել են, թե պաշտոնը բարցրացրել են։

Դրանից ելնելով էլ կարելի է պնդել նրանք իրենց գործը լավ են արել, թե իսկապես քաղաքական հետապնդումի են ենթարկվել...

[azadakrum]

Չեմ հասկանում, թե ինչպես կարելի է վերլուծություններս կամ մեկնաբանություններս որպես ԼՏՊ-ի քարոզ ընդունել: Անձամբ ես հաստատ նրա քարոզիչներից չեմ և միշտ եղել եմ հակառակ ճամբարում: Ես էլ եմ պատշգամբից կանգնած նայելու և երբ ԼՏՊ-ին ծեծելիս լինեն կոչ չեմ անելու նրա թասիբին կանգնել, որովհետև նա մեր տղեն չի:

Իսկ այն որ ես հրապարակային չեմ քննադատում ԼՏՊ-ին, ապա դա միայն մեկ բացատրություն ունի. ես չեմ ուզում նմանվել Գեղամյանին, Վազգեն Մանուկյանին, Արամ Հարությունյանին կամ մեկ ուրիշի և ջուր լցնել Սերժի ջրաղացին: Ինձ համար բացարձակ մեկ է, թե նրանցից ով‎ կլինի նախագահ, որովհետև ով էլ որ լինի, միևնույն է ես նրան ընդիմանալու եմ բազմաթիվ, գրեթե բոլոր հարցերում` ուժերիս ներածի չափով: Այս երկու թեկնածուները իրարից բավական տարբեր են, բայց իմ կարծիքով հավասարապես սատանա են հայության համար: Առ այսօր, այս ընտրարշավի ընթացքում, ես որևէ լուրջ քննադատություն դեռ չեմ լսել ոչ ՍԵրժի, ոչ ԼՏՊ-ի հասցեին: Քննադատողների մեծ մասին ինչ-որ բան խանգարում է մինչև վերջ քննադատելու համար` գլխավորապես այն, որ Սերժն ու Լևոնը շատ հանցանքներ միաժամանակ են կատարել կամ հաջորդաբար, և մեկին քննադատելով ակամա մյուսին էլ ես խփած լինում, ինչը նրանց կողմնակիցներից ոչ ոք չի անի: Այնինչ երկուսն էլ բավականաչափ մահացու մեղքեր են գործել` հաճախ միասին: Վազգենի ու դաշնակների քննադատությունն էլ թույլ են, որովհետև իրենք էլ չեն կարողանում էական և համոզիչ այլընտրանք դառնալ: Հետևաբար անձամբ ես անկողմնակալ եմ այս ընտրություններում և այն ինձ հետաքրքրում է միայն որպես քարոզչական և այլ ընտրական տեխնոլոգիաների մրցամարտ:

Բայց մարդկանց մեծ մասը չի կարողանում անտարբեր լինել ընտրության նկատմամբ: Անտարբեր չէ Ժիրայրը, անտարբեր չեք նաև Դուք: Այդպիսի մարդիկ այսօր ստիպված են չարիքի փոքրագույն ընտրել: Ես դրան էլ դեմ չեմ: Եթե մարդիկ նրանցից մեկին ավելի մեծ սատանա են համարում քան մյուսին, կամ ենթադրում են, որ այս մեկը ներկայիս պայմաններում ավելի քիչ սատանայություն է կարողնալու անել քան մյուսը, ապա նրանք նման հաշվարկներով պաշտպանում են մեկին կամ մյուսին: Սա բնական է: Մարդս սխալական է և ես չեմ ուզում հաստատ պնդել որ ես ճիշտ եմ կամ այսինչ չարիքի փոքրագույն ընտրողը անպայման սխալվում է: Այո, ոմանց համար Սերժի հեռացումը ինքննպատակ է դարձել, բայց մյուսների համար էլ ԼՏՊ-ի վերադարձը թույլ չտալն է ինքնանպատակ դարձել: Երրորդների համար ինքնանպատակ է ազատ ընտրությունը` անկախ արդյունքից: Ինձ համար ոչինչ ինքնանպատակ չէ, իսկ այս նախագահական ընտրությունները անիմաստ են:

Ձեր կողմից ներկայացվող Ժիրայրի ապատեղեկացվածության հարցը երկու հարթություն ունի: Մեկը կոնկրետ Ժիրոյի մեկուսացված և տարատեսակ միտումնավոր ազդեցությունների զոհ լինելն է: Մյուսը ԼՏՊ-ի քարոզչության ընդհանուր ազդեցությունն է, որը ենթադրում եք, որ արդյունավետ է եղել նաև Ժիրոյի նկատմամբ: Առաջինը ես բացարձակապես մերժում եմ, որովհետև ինքս ամեն ինչ արել եմ, որպեսզի Ժիրայրի համար ապահովեմ բազմակողմանի և անաչառ տեղեկատվություն և խորհրդատվություն: Նա ուներ ազատ ընտրություն կատարելու համար անհրաժեշտ բոլոր պայմանները: Այլ հարց է, որ հնարավոր է ԼՏՊ-ի քարոզչությունը ԶԼՄ-ներով այնքան արդյունավետ է եղել, որ Ժիրայրը հակվել է նրան սատարելու գաղափարին: Ես դեմ չեմ, որ մարդիկ այդպես մտածեն, բայց ինքս հաստատ գիտեմ, որ Ժիրայրը իր որոշումը կայացրել է ավելի վաղ քան ԼՏՊ-ի քարոզչամեքենան կհասցներ նրա վրա ազդել: Ավելի շուտ պետք է ենթադրել, որ Ժիրայրն ինքն էլ է նախապես հաշվարկել, որ համապատասխան քարոզչական պլատ‎ֆորմով ԼՏՊ-ի առաջադրումը կարող է արդյունավետ լինել հակասերժ □ինքնանպատակ□ պայքարում և երբ այդ առաջադրումը տեղի ունեցավ, ապա նրա հույսը այդ առումով կրկնապատկվեց:

Ինչևէ ունենք այն ինչ ունենք: Բայց ինչ կլիներ, եթե ԼՏՊ-ն չառաջադրվեր: Ո՞վ կլիներ Սերժի այլընտրանքը` Վահանը՞, Արթուրի՞կը, թե՞ Վազգենը: Վազգենը, այդ դեպքում, կարծում եմ փող չէր ունենա առաջադրվելու համար: Արթուրիկին` սոցհարցումների ժամանակ ոչ ոք տոկոսներ չէր հավելագրի: Վահանին էլ կամ խնամին թույլ չէր տա առաջադրվել կամ էլ, եթե նա չենթարկվեր, ապա նրա ընկերները կզրկվեին բոլոր նախարարական, փոխնախարարական, մարզպետական ու ավելի ցածր պաշտոններից, և դրանից հետո նա կստանար 2 անգամ ավելի քիչ ձայն քան Դաշնակցությունը մայիսին: Հիմա, երբ ԼՏՊ-ն առաջադրվել է, բոլորը Սերժի հետ տարատեսակ բազարներ անելու հնարավորություն են ստացել: Այդ բազարները Սերժին բոլորովին պետք չէին և, եթե ենթադրենք, որ նա ինքն է նպաստել ԼՏՊ-ի առաջադրմանը, որպեսզի այլ, ավելի լուրջ թեկնածու չհայտնվի, ապա այդ դեպքում պետք է ընդունենք, որ նա պարզապես հաշվարկի լուրջ սխալ է արել և հիմա ստիպված է լինելու առնվազն ավելի շատ փող ծախսել, որպեսզի պահպանի իշխանությունը: Իսկ 700 հազար ձայն մայիսին արդեն գնվել է և դիտորդներն էլ OK են ասել:

Ես բոլորովին չեմ բացառում և շատ էլ հավանական եմ համարում, որ ԼՏՊ-ն հաղթելու նպատակ իրականում չունի և նրա առաջադրումը մի քիչ այլ նպատակ է հետապնդում: Նա ավելի շուտ անցյալի հետ կապված հաշիվներն է փորձում մաքրել` պատմության մեջ ավելի լավ անունով հիշվելու համար: Արդյունքում, հնարավոր է, նույնպես սխալվի և իր անունը ավելի կեղտոտի: Բայց այս պահին նա մասամբ արդեն հաղթել է իրեն իշխանությունից հեռացնող Վազգեն Սարգսյանին, որովհետև նրա եղբայրը իր կողքին է այսօր կանգնած: ՀՀՇ-ին քաղաքական գնահատական տվող Կարեն Դեմիրճյանին նույնպես հաղթել է, որովհետև նրա որդին նույնպես իր կողքին է այսօր կանգնած: Հաղթել է նաև 1997-ին նախագահի աթոռին աչքը տնկած Վանոյին, որովհետև նա անհամբեր սպասում է, թե երբ է Լևոնը հաղթելու, որ վերադառնա: Հիմա կհաղթի նաև Վազգեն Մանուկյանին, որովհետև նրանից մի քանի անգամ շատ ձայն կստանա և կերջակետ կդնի 1996-ի վեճի վրա: Նույնիսկ ՍԵրժի նախագահ դառնալու դեպքում ԼՏՊ-ն կհաղթի □պատերազմի կուսակցությանը□, որովհետև կպարզվի, որ հենց այդ կուսակցության ներկայացուցիչն է պատրաստվում տարածքներ հանձնել: Լևոնը կհաղթի նույնիսկ ժողովրդին, որը 1997թ-ին իրեն հայհոյում էր, իսկ այսօր տասնյակ հազարներով փողոց է դուրս գալիս լևոն-լևոն վանկարկելով: Սա է, կարծում եմ, ԼՏՊ-ի իրական նպատակը: Նույնիսկ պարտվելու դեպքում նա իր ուզածին հասած կլինի, իսկ եթե հանկարծ հաղթի` ուրեմն նպատակին կհասնի գերակատարումով:

Շատ կարևոր հարց է, թե ինչպես ստեղծենք այլընտրանք: Այո հիմա այդպիսի հարց դրված չէ: Իմ կարծիքով այս ընտրությունների գլխավոր դասը կլինի այն, որ վերջապես մարդիկ կհամոզվեն, որ միայն սերժ-քոչարյան քոթակելու հարցով ոչինչ չի փոխվի: Դա տեղի կունենա նաև այն դեպքում, երբ ԼՏՊ-ն հաղթի և որոշ ժամանակ անց բոլորի համար պարզվի որ քիչ բան փոխվեց: Դրանից հետո մտածող հայ մարդիկ այլևս չեն հարի սրան-նրան, այլ կփորձեն այլ խնդիրներ ձևակերպել: Առաջին եզրակացությունը, որին ակնկալում եմ որ հանգեն ազգային գործիչները, այն է, որ մարդ-այլընտրանք ստեղծել հնարավոր չէ, քանի դեռ չկա այլընտրանքային, ավելի ճիշտ, ազգային նոր գաղափար, դրանից բխող շարժում, այդ շարժման կազմակերպություն և նոր միայն այդ շարժում-կազմակերպության առաջնորդներ: Ինչպիսին կլինի այդ ծնվող գաղափարը չգիտեմ, բայց ենթադրում եմ, որ այն կապված է լինելու ազգային պետականության շինարարության հարցի հետ: Այդ խնդիրը մենք մի ժամանակ ձևակերպել էինք □Չորրորդ հանրապետություն□ վերտառությամբ և քննարկումների ընթացքում հետաքրքիր մտքեր ծնվեցին, որոնց մի մասին կարող ես ծանոթանալ site-ում տեղադրված □Ազատագրում□ պարբերականի 4 համարներում: Լևոնի հավանական պարտությունից կամ քիչ հավանական հաղթանակից որոշ ժամանակ անց մեր այդ գաղափարները աստիճանաբար կդառնան քննարկման նյութ և կծնվեն նոր գաղափարները և կլինի այն գաղափարական բանավեճի դաշտը, որը այսօրվա անհեթեթ քաղաքական դաշտից տարբերակելու համար կոչում եմ ազգային բանավեճի դաշտ:

Ինչ վերաբերում է գաղութի պետին, ապա նրան չեն հանել, այլ տեղափոխել են ուրիշ աշխատանքի, բայց մյուսին իսկապես հանել են և հանել են հոր կուսակցականության պատճառով: Բայց այս պատմությունից և ընդհանրապես նման եզակի փաստերից հեռու գնացող դատողություններ պետք չէ անել:

Հարգանքներով` ԱԱ

[voter]

Ժամանակ կգտնեմ անպայման մանրամասն կներկայացնեմ իմ կարծիք-պատասխանը, առաժմ մի քանի հռետորական հարց միայն.

կարելի է իմանալ ինչ տեղեկատվություն է ստացել Ժիրայրը՞, ԼՏՊ-ի այն նպատակի մասին միայն, որ ուզում է Սարգսյան-Քոչարյան զույգին հանել՞

Վազգեն Մանուկյանի, Րաֆֆի Հովհանիսյանի նպատակների մասին նա տեղեկություն ստացել է՞

ուրիշ կերպ ասած, Սարգսյան-Քոչարյան զույգին հանելը, որևէ ուրիշ նպատակ Ժիրայրին այսօր հետաքրքրում է՞

Խիստ մտահոգված տեղադրում եմ իմ հունվարի 8-ի (տես վերևեում) ենթադրությունների հաստատումը փաստող տեղեկություն։

Հերքում
06.02.08 01:43


Ըստ մամուլի որոշ միջոցներում տեղ գտած հրապարակումների (մասնավորապես, ՙՀայկական ժամանակ՚ օրաթերթի 2007թ. հունվարի 6-ի համարում զետեղված ՙԱզատել են աշխատանքից՚ վերտառությամբ ակնարկը), դատապարտյալներ Ժիրայր Սեֆիլյանի և Վարդան Մալխասյանի զորակցության կոմիտեն, հայտարարություն է տարածել այն մասին, իբր անվտանգության գծով պետի տեղակալը և անվտանգության ծառայության պետը աշխատանքից ազատվել են քաղաքական դրդապատճառներով: Մասնավորապես, իրականության հետ որևէ աղերս չունեցող տարածած հաղորդագրության համաձայն, անվտանգության գծով պետի տեղակալ, արդարադատության մայոր Գագիկ Հովհաննիսյանի պաշտոնից ազատման պատճառ է դարձել այն, որ իբր վերջինիս հայրը, Համլետ Հովհաննիսյանը, մասնակցել է ընդդիմադիր նախագահի թեկնածուի կողմից անցկացված նախընտրական հանրահավաքին:



Նույն ակնարկում առկա է նաև հետևյալ վերացական պնդումը. ՙՍա արդեն երկրորդ նման դեպքն է այս քրեակատարողական հիմնարկում: Ավելի վաղ աշխատանքից հեռացվել էր կապիտան Հրաչ Գոգինյանը, այն հիմնավորմամբ, որ իր հայրը առաջին նախագահին սատարող կուսակցություններից մեկի անդամ է՚:


Նկատենք, սակայն, որ ՙՎարդաշեն՚ քրեակատարողական հիմնարկի պետի անվտանգության գծով տեղակալը ազատվել է համաձայն իր դիմումի: Ընդ որում, դիմումում հստակ նշել է այլ աշխատանքի անցնելու ցանկությունը: Հայտարարությամբ նշված նախորդ ՙազատումը՚ ընդհանրապես իրականությանը չի համապատասխանում այն պարզ պատճառով, որ վերջինս պարզապես տեղափոխվել է ՙԷրեբունի՚ քրեատարողական հիմնարկ` պաշտոնի բարձրացմամբ:
Կարևորելով հասարակությանն ստուգված և ճշմարիտ տեղեկատվություն ստանալու իրավունքը և հիմք ընդունելով ՙԶանգվածային լրատվության մասին՚ Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 8-րդ հոդվածով ամրագրված դրույթը` խնդրում եմ հրապարակել սույն հերքումը:

ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ
ՔՐԵԱԿԱՏԱՐՈՂԱԿԱՆ ՎԱՐՉՈՒԹՅԱՆ ՊԵՏԻ

ՄԱՄԼՈ ՔԱՐՏՈՒՂԱՐ ԱՐՍԵՆ ԲԱԲԱՅԱՆ


Իհարկե Հրաչ Գոգինյանի հոր ԼՏՊ-ի կողմնակից լինելը այստեղ չի ժղտվում, բայց պաշտոնի բարձրացումը, կատարված լավ աշխատանքի համար կարծես թե հաստատվում է։

[Arsen Babayan]

Իհարկե Հրաչ Գոգինյանի հոր ԼՏՊ-ի կողմնակից լինելը այստեղ չի ժղտվում, բայց պաշտոնի բարձրացումը, կատարված լավ աշխատանքի համար կարծես թե հաստատվում է։

Կխնդրեի ավելի մանրամաս շարադրել Ձեր միտքը: Ինչով չի ժխտվում և ինչով է աստատվում և ընդհանրապես ինչի հետ եք կապում այս ամենը:

[voter]

Կխնդրեի ավելի մանրամաս շարադրել Ձեր միտքը: Ինչով չի ժխտվում և ինչով է աստատվում և ընդհանրապես ինչի հետ եք կապում այս ամենը:
Միքիչ վերևում http://viparmenia.com/vb/showthread.php?p=208703&postcount=2 կասկած էի հայտնել, որ Ժիրայրի ապատեղեկացումը լավ կազմակերպելու համար Գոգինյանին խրախուսել են ու պաշտոնի բարձրացում են տվել - այն է Գոգինյանը կարողացել է միայն այն ինֆորմացիայի հոսքն ապահովվել, որով տպավորություն է ստեղծվել, թե ԼՏՊն ինչ որ բան է ցանկանում փոխել իր վերադարձով։

Չնայած սկսում եմ կասկածել, որ Ժիրայրի ապատեղեկատվությունից չէ, որ նա ԼՏՊին է որոշել աջակցել, այլ նրա ու ԼՏՊի հպանցիկ մի նպատակի համընկնումից, այն է ամեն կերպ վրեժխնդիր լինել Սերժ Սարգսյան Քոչարյան զույգից։

Սակայն դեռ հուսս չեմ կորցրել, որ դեռ կներկայացվի հասարակությանը այլ ավելի կարևոր ու հայ ժողովրդի համար առօրյայում արժեքավոր նպատակը, որի համար Ժիրայրին իրականում հետապնդում են, այն է ապահովվել ազատ ու արդար ընտրություններ։

Առօրյա քարոզարշավը ԼՏՊ-ի ուղղակի նողկանք է առաջացնում ոչ միայն ինձ մոտ, այլ շատ գիտակից մարդկանց մոտ հայաստանում ու նրա սահմաններից դուրս - այլասեռել են քաղաքական պայքարը իջեցրել Լևոն-Սերժ ռազբիրատի։

Դրան չէ, որ հայ ժողովուրդը կարոտ էր կամ ավելի ճիշտ գիտակից մեծամասնությունը սպասում է, այլ.
ա. քաղաքակիրթ գաղափարական պայքար, երբ մարդիկ ընտրում են նպատակներ և ոչ անձեր
բ. արդար ընտրություններ, կեղծողներին հասարակական ուժերով մեկուսացնելով, եթե դրանով պետական ուժերը չեն զբաղվում, կամ նույնիսկ իրենք մասնակից են կեղծարարությունների

Առաջինը, պիտի ապահովվեն գիտակից կիրթ քաղաքական գործիչները, որի շարքում Սերժ կամ Քոչարյան կամ ինչ որ դոդեր ու լֆոներ անհընար է, որ լինեն։ Իսկ ԼՏՊն իր մինչ օրս արտահատած մի քանի չնչին գաղափարներով միայն ապշեցնում է...

Իսկ երկրորդը պիտի ապահովվեն հասարակությունից կամավորականները, ինչը կարծում եմ և Ժիրայրը ու նրա կողմնակիցները ցանկացել են կազմակերպել ու հուսամ կստացվի, անկախ նրանից, որ հալածում են։

Վերջինի մասին դեռ երկու տարի առաջ եմ արտահատվել
http://forum.hayastan.com/index.php?s=&showtopic=763&view=findpost&p=600987

Ինչպես եք կարծում - ինչպիսի արժեք ձեռք կբերի ՀԱՀԳԲ-ն եթե փորձի օգտագործել ՈՉ գաղտնի մեթոդներ, իր պայքարն հանուն Հայաստանի ազատագրման շարունակելու համար։

Կարծում եմ այսօրվա Հայաստանն քրեկան հիմնականում նախկին սովետական հողի վրա աճած ու այսօրվա ռուսաստանից ներարկված սկզբունքներից ազատելու անհրաժեշտություն կա - Հայ ժողովուրդն պետք է կարողանա նոր Հայաստանի Ազատագրման ԲԱՑ Բանակ ստեղծել, որի նպատակն փաստացի նման է ՀԱՀԳԲի նպատակին - հասկացնել աշխարին, որ Հայաստանն պիտի լինի ազատ ու անկախ, բայց մեթոդներն պիտի լինեն ԲԱՑ ու միջազգային մակարդակով ընդունելի - օրինակ Հայաստանի քաղաքական ու ղեկավար շրջանակներն մաքրել ԱՐԴԱՐ ընտրություններ ապահովվելով, բայց ոչ երկրի արյունն ծծողներին ոչնչացնելով...

Մեկ նախադասությամբ - ժողովրդին պետք է հավատ ներշնչել, որ կան մարդիկ ով ի վիճակի է չթողնել, որ կեղծեն, այդ դեպքում շատ շատերը կգնան ընտրության ու կունենանք միջազգայնորեն գնահատված ՄԵԾ արժեք - արդար ընտրություններ։

[azadakrum]

Ընդհանրապես, Ժիրայրին բազմաթիվ նպատակներ են հետաքրքրում, որի մասին հենց ինքը բազմիցս խոսել է ու գրել է: Սակայն, նա պարբերաբար համոզվել է, որ Քոչարյանի և, առավել ևս, Սերժի ռեժիմները որևէ ազգային նպատակի իրականացման անհաղթահարելի արգելքներ են: Հետևաբար, ընտրությունների ընթացքում, բնականաբար, նրա առաջին ցանկությունը Քոչարյանից Սերժ իշխանության փոխանցումը ձախողելն է, առանց որի այլ բաների մասին խոսելն, ըստ Ժիրայրի, անիմաստ է: Իսկ թե ինչու է նա կարծում, որ Լևոնը կարող է ռեժիմը հեռացնել, իսկ ուրիշները չեն կարող, դա այլ խոսակցություն է, որը շարունակելն այս պահին իմաստ չունի:

Ինչ վերաբերում է Ժիրայրի ստացած տեղեկություններին ԼՏՊ-ի նպատակների մասին, ապա ամբողջ նամակագրությունը բերել հնարավոր չէ և ճիշտ չէ, բայց կարող եմ ասել, որ որպես ԼՏՊ-ի շարժառիթներ քննարկվել են շատ տարբեր վարկածներ` սկսած ընտրությունների առիթով փող աշխատելուց, վերջացրած Սերժի հետ պայմանավորվածությունը: Բայց, որպես հիմնական վարկած քննարկվել է “պատմության համար սեփական կենսագրության բծերը մաքրելու”, “հետադարձ հայացքով, անցյալի ընդդիմախոսների նկատմամբ, իր ճշմարտությունը ապացուցելու նրա ցանկությունը: Ընդ որում ընդգծվել է, որ այս նպատակին հասնել կարելի է ինչպես նախագահ դառնալով այնպես էլ չդառնալով, պարզապես առաջադրվելով և վճռական պայքարի իմիտացիա անելով: Բայց դե ձեռքի հետ նախագահ դառնալը եթե ստացվի` չի խանգարի:

Վազգեն Մանուկյանը ինքն է իր նպատակների մասին բավականաչափ խոսում: Իսկ Րա‎ֆֆի Հովհաննիսյանը բուն խաղից դուրս լինելու պատճառով ընդհանրապես չի քննարկվել: Բայց կուզեի իմանալ թե Դուք ինչ նկատի ունեք “Վազգեն Մանուկյանի, Րա‎ֆֆի Հովհաննիսյանի նպատակներ” ասելով:

Ակնհայտ է, որ Հրաչ Գոգինյանի և Գագիկ Հովհաննիսյանի մասին տեղեկությունների աղբյուրը հենց Ժիրայրն ու Վարդանն են: Այսինքն դա “Վարդաշենի” ներքին ին‎ֆորմացիան է: Հերքումների մասին որևէ մեկնաբանություն չունեմ, որովհետև այս թեման ինձ ոչ հետաքրքրում է, ոչ էլ մտահոգում:

ԱԱ

[voter]

Աչքկակապություն պետք չի անել, ԼՏՊի հիմնական վնասարարությունը հայ ժողովրդին, որը հիմա իրեն էլ հենց բումերանգի նման հետ է գալիս, ազատ ու արդար ընտրությունների նկատմամբ մարդկանց հավատի որտնահարումն էր։

Եթե ԼՏՊն մեղքերի թողություն է ցանկանում, պիտի հանի իր թեկնածությունը հոգուտ Վազգեն Մանուկյանի։

Ի դեպ ինչու է կարծում Ժիրայրը, որ ԼՏՊն միակն է, որ ի վիճակի է հանել ՍՍին ու ՌՔին, արդեն առաջին գրառման մեջ նշել էիք, որպես

Լևոնը այդ հույսի շնորհիվ մի քանի անգամ 20-30 հազարանոց հանրահավաք անցկացրեց, ինչի մասին, թե Վազգեն Մանուկյանը, թե Վահան Հավհաննիսյանը, թե Արթուր Բաղդասարյանը, թե Րա‎ֆֆի Հովհաննիսյանը, թե Սամվել Բաբայանը, թե բոլորը միասին միայն կերազեին:

ԿԱրծում եմ և Արթուր բաղդասարյանը, իսկ երեկ Վահան Հավհաննիսյանը ապացուցեցին, որ ավելի մեծ հանրահավաք անել կարող են քան ԼՏՊն...

Նաև վատ է, որ Գոգինյանի և Հովհաննիսյանի հետապնդումների հերքզմների մասին տեղեկությունը ոչընչով չեք կարող մեկնաբանել, ինչպես է ստացվում, որ մինչ այդ ստացվում էր մեկնաբանել, պնդել, որ նրանց հետապնդում են, իսկ հիմա չի ստացվում հերքել, որ նրանց պաշտոնի բարձրացում չեն տվել։

Իսկ ինչ նպատակ ունեն Վազգեն Մանուկյանը, Րաֆֆի Հովհանիսյանը և մնացած մարդիկ մեկ բառով կասեմ – զերծ մնալ վրիժարությունից ու ծայրահեղականությունից, փորձել անօրինության իրավիճակը հայաստանում շտկել ու այդ գործում հույս ունէի, թե Ժիրայրը ու ազատամարտիկները իրենց ներդրումն են ցանկանում ունենալ – ամեն գնով հասնել նրան, որ ժողովուրդը հավատա – իր ընտրությունը չեն թողնի կեղծեն։

Բայց տեսնում եմ, մթագնած է գիտակցությունը, ինչ որ անձանցից վրեժխնդիր լինելու ցանկությամբ, դա ոչ մի արժեք իրենից հայության համար չի ներկայացնում, խանգարել էլ ոչ մեկ չի ցանկանում, գնացեք ձեր ՌԱԶԲԻՐԱՏԸ արեք, հայ ժողովուրդն էլ կողքից թամաշա կանի, կպրծնի կգնա։ Սպասել, որ այդ ռազբիրատում հաղթողին պարգեվատրելու են նախագահի պաշտոնով, միամտությունը է։

[azadakrum]

Մի քանի դիտողություններ Վազգեն Մանուկյանի ծրագրին վերաբերող մասով

Ըստ ինձ Վազգեն Մանուկյանի ծրագիրը նույնքան պարզունակ է և անհետաքրքիր, որքան ասենք Տիգրան Կարապետիչինը: Եվ սա ոչ այնքան այն պատճառով, որ Վազգեն Մանուկյանը այլևս ասելիք չունի Հայ ժողովրդին, որքան այն պատճառով, որ նախագահական քարոզարշավի ընթացքում ընդհանրապես հնարավոր չէ լուրջ ծրագիր ներկայացնել: Ասենք Լիսկան ընտրվի, դրանից ի՞նչ է փոխվելու: Կամ ինչ արհմիություն, երբ մարդիկ որպես կանոն իրենց ազգականների, համերկրացիների կամ ընկերների մոտ են աշխատում: Պարզեցված հարկն էլ հիմարություն է: Նախկինում դրա միակ իմաստը մեկ այլ հիմար հարկատեսակ (ԱԱՀ, նաև շահութահարկը) շրջանցելն էր: Հիմա եթե Վազգենը ԱԱՀ-ն չի ուզում ընդհանրապես վերացնի և այդ բեռը փոխադրի որևէ ուղղակի հարկի` ասենք եկամտահարկի վրա, ինչ իմաստ ունի նրա առաջարկած փոփոխությունը: Կամ ընդհանրապես ինչ իմաստ ունի նման բանավեճը ոչ տնտեսագետ ընտրազանգվածի համար` խուճուճ բառեր, ուրիշ ոչինչ: Ճիշտ այնպես, ինչպես Կարապետիչի բառերը:

Գովելի է երիտասարդության գաղափար ընտրելու ցանկությունը, բայց նախագահական ընտրությունները գաղափար փնտրելու լավագույն տեղը չեն: Իսկ ընտրությունների ժամանակ, տարբեր երկրներում և տարբեր ժամանակներում, երիտասարդությունը կամ պասիվ է եղել կամ, երբ ակտիվացել է, փոփոխությունն է ընտրել` առանց առաջարկվող կարգախոսների էության մեջ խորամուխ լինելու, պարզապես քարոզչությունից ազդվելով և մոդային հետևելով:

Կուշտ ենք արդեն շվեյցարական կոն‎ֆեդերատիվ ժողովրդավարության ու աշխարհազորային բանակի, շվեդական կոոպերացիայի ու սոցիալիզմի, ամերիկյան ազատությունների ու մոնետարիստական մեթոդների, իսրայելական կիբուցների ու “քաղաքակիրթ” մարդկության “առաջավոր փորձի” այլ փայլուն օրինակների մասին խոսակցություններից: Մի ժամանակ, դրանցով ղեկավարվելով Վազգենի ընկեր Եսայի Ստեփանյանը, Ավստրիային նմանակելով, որոշել էր, որ Հայաստանը պետք է առևտրային նավատորմ ունենա և նույնիսկ երկու նավ էր գնել: Մենք հայկական խնդիրներ ունենք հայկական պայմաններում, որոնք պահանջում են հայկական և ամենակարևորը ապագային միտված լուծումներ: Օտարների second hand գաղափարներով ոգևորվելը քաղաքական գավառամտության դրսևորում է:

Հոգնել ենք նաև համակարգային փոփոխությունների մասին խոսակցություններից: Հատկապես երբ դրան զուգահեռ անհատների մրցակցությունից բացի ոչինչ չես տեսնում: Բոլոր այդ անցյալ դարի գործիչները կուսակցական մրցակցության վրա հիմնված եվրոստանդարտ ժողովրդավարությունից բացի ոչինչ չեն կարողանում առաջարկել:

Ցանկացած ծրագիր պետք է ունենա այն իրականացնողը: Եթե միևնույն է չես ընտրվելու, ոչ այսօր, ոչ երբեք, ինչ իմաստ ունի ծրագիր գրել:
Զարմանում եմ, որ այս դարում դեռ մարդիկ հավատում են արդար ընտրությանը: Զարմանում եմ, որ Հայաստանում կան մարդիկ, որ այդպիսի “միջազգային արժեքները” “մեծ” են կոչում:

ԱԱ

[voter]

Մի քանի դիտողություններ Վազգեն Մանուկյանի ծրագրին վերաբերող մասով

Ըստ ինձ Վազգեն Մանուկյանի ծրագիրը նույնքան պարզունակ է և անհետաքրքիր, որքան ասենք Տիգրան Կարապետիչինը: Եվ սա ոչ այնքան այն պատճառով, որ Վազգեն Մանուկյանը այլևս ասելիք չունի Հայ ժողովրդին, որքան այն պատճառով, որ նախագահական քարոզարշավի ընթացքում ընդհանրապես հնարավոր չէ լուրջ ծրագիր ներկայացնել: Ասենք Լիսկան ընտրվի, դրանից ի՞նչ է փոխվելու: Կամ ինչ արհմիություն, երբ մարդիկ որպես կանոն իրենց ազգականների, համերկրացիների կամ ընկերների մոտ են աշխատում: Պարզեցված հարկն էլ հիմարություն է: Նախկինում դրա միակ իմաստը մեկ այլ հիմար հարկատեսակ (ԱԱՀ, նաև շահութահարկը) շրջանցելն էր: Հիմա եթե Վազգենը ԱԱՀ-ն չի ուզում ընդհանրապես վերացնի և այդ բեռը փոխադրի որևէ ուղղակի հարկի` ասենք եկամտահարկի վրա, ինչ իմաստ ունի նրա առաջարկած փոփոխությունը: Կամ ընդհանրապես ինչ իմաստ ունի նման բանավեճը ոչ տնտեսագետ ընտրազանգվածի համար` խուճուճ բառեր, ուրիշ ոչինչ: Ճիշտ այնպես, ինչպես Կարապետիչի բառերը:

Գովելի է երիտասարդության գաղափար ընտրելու ցանկությունը, բայց նախագահական ընտրությունները գաղափար փնտրելու լավագույն տեղը չեն: Իսկ ընտրությունների ժամանակ, տարբեր երկրներում և տարբեր ժամանակներում, երիտասարդությունը կամ պասիվ է եղել կամ, երբ ակտիվացել է, փոփոխությունն է ընտրել` առանց առաջարկվող կարգախոսների էության մեջ խորամուխ լինելու, պարզապես քարոզչությունից ազդվելով և մոդային հետևելով:

Կուշտ ենք արդեն շվեյցարական կոն‎ֆեդերատիվ ժողովրդավարության ու աշխարհազորային բանակի, շվեդական կոոպերացիայի ու սոցիալիզմի, ամերիկյան ազատությունների ու մոնետարիստական մեթոդների, իսրայելական կիբուցների ու “քաղաքակիրթ” մարդկության “առաջավոր փորձի” այլ փայլուն օրինակների մասին խոսակցություններից: Մի ժամանակ, դրանցով ղեկավարվելով Վազգենի ընկեր Եսայի Ստեփանյանը, Ավստրիային նմանակելով, որոշել էր, որ Հայաստանը պետք է առևտրային նավատորմ ունենա և նույնիսկ երկու նավ էր գնել: Մենք հայկական խնդիրներ ունենք հայկական պայմաններում, որոնք պահանջում են հայկական և ամենակարևորը ապագային միտված լուծումներ: Օտարների second hand գաղափարներով ոգևորվելը քաղաքական գավառամտության դրսևորում է:

Հոգնել ենք նաև համակարգային փոփոխությունների մասին խոսակցություններից: Հատկապես երբ դրան զուգահեռ անհատների մրցակցությունից բացի ոչինչ չես տեսնում: Բոլոր այդ անցյալ դարի գործիչները կուսակցական մրցակցության վրա հիմնված եվրոստանդարտ ժողովրդավարությունից բացի ոչինչ չեն կարողանում առաջարկել:

Ցանկացած ծրագիր պետք է ունենա այն իրականացնողը: Եթե միևնույն է չես ընտրվելու, ոչ այսօր, ոչ երբեք, ինչ իմաստ ունի ծրագիր գրել:
Զարմանում եմ, որ այս դարում դեռ մարդիկ հավատում են արդար ընտրությանը: Զարմանում եմ, որ Հայաստանում կան մարդիկ, որ այդպիսի “միջազգային արժեքները” “մեծ” են կոչում:

ԱԱ
Ցավալի է լսել, որ օրենքների, ժողովրդավարության, ընտրությունների մասին նման հուսահատ կամ գավառական կարծիք ունեք։

Մանուկյանը այդ մասին էլ է ասել ու ասում է, ցանկալի կլինի, որ հայ ժողովուրդը չվախենա երազելուց, որի պատճառով ձգտումներ ունենա, ինչն էլ կհանգեցնի ցինիկ ԼՏՊների, Քոչարյանների կամ Սերժ Սարգսյանների անհետացմանը...

[azadakrum]

Աչքկակապություն պետք չի անել, ԼՏՊի հիմնական վնասարարությունը հայ ժողովրդին, որը հիմա իրեն էլ հենց բումերանգի նման հետ է գալիս, ազատ ու արդար ընտրությունների նկատմամբ մարդկանց հավատի որտնահարումն էր։

Եթե ԼՏՊն մեղքերի թողություն է ցանկանում, պիտի հանի իր թեկնածությունը հոգուտ Վազգեն Մանուկյանի։

Եթե համոզված կարծում եք, որ ԼՏՊ-ն պետք է իր թեկնածությունը հանի հոգուտ Վազգենի, ապա գնացեք իրեն ասեք, թող հանի, մեզ ինչու եք հոգնեցնում:

Ի դեպ ինչու է կարծում Ժիրայրը, որ ԼՏՊն միակն է, որ ի վիճակի է հանել ՍՍին ու ՌՔին, արդեն առաջին գրառման մեջ նշել էիք, որպես

Միայն Ժիրայրը չի կարծում, որ ԼՏՊ-ն միակն է, որ կարող է… Նույն բանում համոզված են Սերժն ու իր թիմը, որ միայն ԼՏՊ-ից են վախենում ու նրա դեմ են խոսում: Մյուս թեկնածուներն էլ են այդպես կարծում ու փոխանակ իրենցից խոսեն, ԼՏՊ-ին են հոլովում:

ԿԱրծում եմ և Արթուր բաղդասարյանը, իսկ երեկ Վահան Հավհաննիսյանը ապացուցեցին, որ ավելի մեծ հանրահավաք անել կարող են քան ԼՏՊն...

Դե եթե Դաշնակցության ու ՕԵԿ-ի համակուսակցական ընդլայնված բացօթյա ժողովները միտինգ համարենք, ուրեմն, ընդունում եմ, իրենք էլ կարող են 20000 մարդ ու դրոշակ հավաքել:

Նաև վատ է, որ Գոգինյանի և Հովհաննիսյանի հետապնդումների հերքզմների մասին տեղեկությունը ոչընչով չեք կարող մեկնաբանել, ինչպես է ստացվում, որ մինչ այդ ստացվում էր մեկնաբանել, պնդել, որ նրանց հետապնդում են, իսկ հիմա չի ստացվում հերքել, որ նրանց պաշտոնի բարձրացում չեն տվել։

Մեկնաբանել չկարողանալը ու չուզենալը տարբեր բաներ են: Ինձ այդ հարցը չի հետաքրքրում: Ում որ հետաքրքրում է, թող նա էլ մեկնաբանի: Նաև թող հետաքրքրվի, թե արդյո՞ք պատահաբար այդ մարդկանցից մեկը օրերս չի՞ հայտնվել ԿԳԲ-ի բանտում:

Իսկ ինչ նպատակ ունեն Վազգեն Մանուկյանը, Րաֆֆի Հովհանիսյանը և մնացած մարդիկ մեկ բառով կասեմ – զերծ մնալ վրիժարությունից ու ծայրահեղականությունից, փորձել անօրինության իրավիճակը հայաստանում շտկել ու այդ գործում հույս ունէի, թե Ժիրայրը ու ազատամարտիկները իրենց ներդրումն են ցանկանում ունենալ – ամեն գնով հասնել նրան, որ ժողովուրդը հավատա – իր ընտրությունը չեն թողնի կեղծեն։

Վազգենի վրիժառությունից զերծ մնալը հետաքրքիր միտք էր, հատկապես եթե նկատի ունենանք, որ խորհրդարանական ընտրություններին չմասնակցած ու այդ օրերին գրեթե թոշակի անցած այս թեկնածուն այսօր շատ ակտիվ է միակ պատճառովգ, որովհետև արդարացիորեն չի կարողանում մոռանալ 1996-ի կեղծիքները, որ թույլ չտվեցին իրեն նախագահ դառնալ: Իսկ եթե նա, Րա‎ֆֆին, մի գուցե ուրիշներն էլ ուզում են անօրինության իրավիճակը շտկել, թող շտկեն: Խանգարողն ո՞վ է:
Բայց մի ուրիշ հարց էլ կա: Ասենք չկեղծվեցին ընտրությունները: Պատկերացնում ե՞ք թե ով կընտրվի: Թե՞ կարծում եք, որ այդ դեպքում ձեր նախընտրած թեկնածուն Տիգրան Կարապետիչից էապես շատ ձայն կհավաքի:

Բայց տեսնում եմ, մթագնած է գիտակցությունը, ինչ որ անձանցից վրեժխնդիր լինելու ցանկությամբ, դա ոչ մի արժեք իրենից հայության համար չի ներկայացնում, խանգարել էլ ոչ մեկ չի ցանկանում, գնացեք ձեր ՌԱԶԲԻՐԱՏԸ արեք, հայ ժողովուրդն էլ կողքից թամաշա կանի, կպրծնի կգնա։ Սպասել, որ այդ ռազբիրատում հաղթողին պարգեվատրելու են նախագահի պաշտոնով, միամտությունը է։

Հայության համար բազմակուսակցական ընտրությունները ընդհանրապես արժեք չեն ներկայացնում: Միամիտ, նյութապաշտ, անգրագետ, անտեղյակ ընտրազանգվածը ազգի հետ քիչ կապ ունի: Ընտրությունները նրա համար են: Իսկ անձամբ ինձ համար դրանք թամաշա են, որ ոչ այս կոնկրետ դեպքում, ոչ էլ ընդհանրապես, շատ բան չեն փոխելու: Հայերս դեռ քնած ենք ու երազներումս այս թամաշան ենք տեսնում, բայց երբ զարթնեցինք, բոլոր քաղաքական գործիչները թող փախնեն, որ հանկարծ հարվածի տակ չընկնեն:

[azadakrum]

ԱԶԱՏԵԼ ԵՆ` ՍԵՐԺԻՆ ՉԾԱՌԱՅԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ
Մեր թերթում մոտ 10 օր առաջ անդրադարձել էինք □Վարդաշեն□ քրեակատարողական հիմնարկի անվտանգության գծով պետի տեղակալ Գագիկ Հովհաննիսյանին աշխատանքից ազատելու պատմությանը:

Ըստ այդմ, Գ. Հովհաննիսյանին աշխատանքից ազատել էին, քանի որ նրա հայրը` Համլետ Հովհաննիսյանը, ՀՀ առաջին նախագահ, նախագահի թեկնածու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցներից է: Նա Լոռու մարզի պատասխանատուն է: Մեր հրապարակումից հետո ՀՀ արդարադատության նախարարության քրեակատարողական վարչությունից մի հերքում էին ուղարկել այն մասին, որ Հովհաննիսյանը ազատվել է իր դիմումի համաձայն, եւ նրան ոչ ոք աշխատանքից չի ազատել: Այս հերքումից մի քանի օր անց` փետրվարի 7-ին, Գ. Հովհաննիսյանը ձերբակալվել էր: Իսկ երեք օր անց նրա նկատմամբ խափանման միջոց էր ընտրվել կալանքը: Համլետ Հովհաննիսյանը, ով հատուկ գնդի նախկին հրամանատարն է եւ համանուն հասարակական կազմակերպության վարչության անդամ, մեզ հետ զրույցում պատմեց, թե ինչպես են իրադարձությունները զարգացել: Ըստ այդմ, երբ նախագահական ընտրությունների քարոզարշավը թափ է հավաքել, ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական վարչության պետը իր որդուն կանչել է իր մոտ եւ պահանջել է ազատման դիմում գրել: □Իրեն ասել են` Գագիկ ջան, քանի որ հայրդ Ալավերդիում ակտիվ մասնակցել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի քարոզարշավին, դու պետք է աշխատանքից ազատվես: Համոզել են դիմում գրել, որպեսզի հետագայում հնարավոր լինի նրան այլ, իբր ավելի լավ աշխատանքի ընդունել□,- պատմում է Հ. Հովհաննիսյանը: Վերջինս որդու կողմից դիմում գրելու մասին իմանալուց հետո զայրացել է: Այսինքն, ըստ Հ. Հովհաննիսյանի, եթե ցանկանում էին ազատել, թող աշխատանքից հեռացնեին, ինքը` Գ. Հովհաննիսյանը, չպետք է նրանց ճնշումներին տեղի տար եւ դիմում գրեր: Փետրվարի 1-ից Գ. Հովհաննիսյանն աշխատանքից ազատվել է, իսկ մոտ մեկ շաբաթից նրան ձերբակալել են: Փետրվարի 10-ից նրա նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրվել կալանքը: Փաստաբան Հովիկ Արսենյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ Գ. Հովհաննիսյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումն իրականացվում է մի քրեական գործի շրջանակներում, որը հարուցվել է դեռեւս 2007-ի օգոստոսին տեղի ունեցած մի միջադեպի փաստի առիթով: Քրեական գործը քննում է ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունը: Հովհաննիսյանը մեղադրվում է պաշտոնական դիրքի չարաշահման մեջ: Քրեական գործի պատճառը եղել է ավազակային հարձակման համար երեք անգամ դատապարտված եւ ներկայումս պատիժ կրող մի դատապարտյալի բողոքը, ըստ որի` իբր իրեն Գ. Հովհաննիսյանի հրահանգով ծեծել են: Ի դեպ, սույն դատապարտյալի մականունը Մարմնավաճառ (Պուտանկա) է: Ինչեւէ, քրեական գործի աբսուրդն այն է, որ Մարմնավաճառի բողոքում նշված նրան ծեծողների դեմ որեւէ հետապնդում չի իրականացվում, եւ նրանք շարունակում են պաշտոնավարել, իսկ Գ. Հովհաննիսյանն այսօր անազատության մեջ է:

Տեղի ունեցածի պաշտոնական կողմը որեւէ տրամաբանական բացատրության չի դիմում, ուստի նրա ստվերային կողմը առավել ուշագրավ է: Ըստ Համլետ Հովհաննիսյանի, իր որդու ձերբակալությունից հետո ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանը իրենց ընդհանուր ծանոթի միջոցով Գ. Հովհաննիսյանին ազատելու պայման է առաջարկել: □ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանն ասել էր, որ Համլետին ասեք, թող հետ կանգնի իր քաղաքական հայացքներից, մենք էլ իր որդուն բաց թողենք: Ես էլ պատասխանեցի, որ գնացեք ասեք, ասենք, հետ եմ կանգնում, թող որդուս բաց թողնի□,- պատմում է Հովհաննիսյանը: Բնականաբար, Հովսեփյանը հասկացել է, որ Հ. Հովհաննիսյանն իրեն հեգնել է, եւ պահանջել է, որ նա Սերժ Սարգսյանի օգտին աշխատի, որից հետո խոստացել է ազատ արձակել նրա որդուն: □Մի մարդ, որը պատրաստ է մի գրչի հարվածով ուրիշի երեխայի ճակատագիրը խորտակել, ապա կարող է նույն կերպ նաեւ իր երեխայի հետ վարվել□,- ասում է Հ. Հովհաննիսյանը: Ինչեւէ, գլխավոր դատախազը խոստացել է Գ. Հովհաննիսյանի կալանավորման խնդրին անդրադառնալ փետրվարի 20-ին: □Նա իր ձեւով փետրվարի 20-ին կանդրադառնա իմ որդուն ազատությունից զրկելու խնդրին, ես իմ ձեւով այդ կանեմ□,- ասում է հատուկ գնդի նախկին հրամանատարը: Այս ամենից հետո նա հռետորական հարց է բարձրացնում` ո՞վ է այժմ իրականում չարաշահում պաշտոնական դիրքը` իր որդի՞ն, թե՞ Հովսեփյանը, ով իր ձեռքի տակ եղած ողջ համակարգը ներդրել է մեկ մարդու` նախագահի իշխանական թեկնածուի` Սերժ Սարգսյանի շահերը սպասարկելու համար: Հատուկ գնդի հրամանատարի խոսքերով, տեղի ունեցածն ունի նաեւ լուրջ բարոյական կողմ: □Ես սկզբից մինչեւ վերջ մասնակցել եմ Ղարաբաղյան պատերազմին: Ես պատերազմում հաղթած հրամանատար եմ: Այսօր Ղարաբաղից եկած ինչ-որ երկու անձնավորության ծառաները փորձում են խորտակել նրանց երկիրն ազատագրած մարդու երեխայի ճակատագիրը□,- ասում է Համլետ Հովհաննիսյանը:
ՎԱՀԱԳՆ ՀՈՎԱԿԻՄՅԱՆ

[voter]

ԱԶԱՏԵԼ ԵՆ` ՍԵՐԺԻՆ ՉԾԱՌԱՅԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ
Մեր թերթում մոտ 10 օր առաջ անդրադարձել էինք □Վարդաշեն□ քրեակատարողական հիմնարկի անվտանգության գծով պետի տեղակալ Գագիկ Հովհաննիսյանին աշխատանքից ազատելու պատմությանը:

Ըստ այդմ, Գ. Հովհաննիսյանին աշխատանքից ազատել էին, քանի որ նրա հայրը` Համլետ Հովհաննիսյանը, ՀՀ առաջին նախագահ, նախագահի թեկնածու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցներից է: Նա Լոռու մարզի պատասխանատուն է: Մեր հրապարակումից հետո ՀՀ արդարադատության նախարարության քրեակատարողական վարչությունից մի հերքում էին ուղարկել այն մասին, որ Հովհաննիսյանը ազատվել է իր դիմումի համաձայն, եւ նրան ոչ ոք աշխատանքից չի ազատել: Այս հերքումից մի քանի օր անց` փետրվարի 7-ին, Գ. Հովհաննիսյանը ձերբակալվել էր: Իսկ երեք օր անց նրա նկատմամբ խափանման միջոց էր ընտրվել կալանքը: Համլետ Հովհաննիսյանը, ով հատուկ գնդի նախկին հրամանատարն է եւ համանուն հասարակական կազմակերպության վարչության անդամ, մեզ հետ զրույցում պատմեց, թե ինչպես են իրադարձությունները զարգացել: Ըստ այդմ, երբ նախագահական ընտրությունների քարոզարշավը թափ է հավաքել, ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական վարչության պետը իր որդուն կանչել է իր մոտ եւ պահանջել է ազատման դիմում գրել: □Իրեն ասել են` Գագիկ ջան, քանի որ հայրդ Ալավերդիում ակտիվ մասնակցել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի քարոզարշավին, դու պետք է աշխատանքից ազատվես: Համոզել են դիմում գրել, որպեսզի հետագայում հնարավոր լինի նրան այլ, իբր ավելի լավ աշխատանքի ընդունել□,- պատմում է Հ. Հովհաննիսյանը: Վերջինս որդու կողմից դիմում գրելու մասին իմանալուց հետո զայրացել է: Այսինքն, ըստ Հ. Հովհաննիսյանի, եթե ցանկանում էին ազատել, թող աշխատանքից հեռացնեին, ինքը` Գ. Հովհաննիսյանը, չպետք է նրանց ճնշումներին տեղի տար եւ դիմում գրեր: Փետրվարի 1-ից Գ. Հովհաննիսյանն աշխատանքից ազատվել է, իսկ մոտ մեկ շաբաթից նրան ձերբակալել են: Փետրվարի 10-ից նրա նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրվել կալանքը: Փաստաբան Հովիկ Արսենյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ Գ. Հովհաննիսյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումն իրականացվում է մի քրեական գործի շրջանակներում, որը հարուցվել է դեռեւս 2007-ի օգոստոսին տեղի ունեցած մի միջադեպի փաստի առիթով: Քրեական գործը քննում է ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունը: Հովհաննիսյանը մեղադրվում է պաշտոնական դիրքի չարաշահման մեջ: Քրեական գործի պատճառը եղել է ավազակային հարձակման համար երեք անգամ դատապարտված եւ ներկայումս պատիժ կրող մի դատապարտյալի բողոքը, ըստ որի` իբր իրեն Գ. Հովհաննիսյանի հրահանգով ծեծել են: Ի դեպ, սույն դատապարտյալի մականունը Մարմնավաճառ (Պուտանկա) է: Ինչեւէ, քրեական գործի աբսուրդն այն է, որ Մարմնավաճառի բողոքում նշված նրան ծեծողների դեմ որեւէ հետապնդում չի իրականացվում, եւ նրանք շարունակում են պաշտոնավարել, իսկ Գ. Հովհաննիսյանն այսօր անազատության մեջ է:

Տեղի ունեցածի պաշտոնական կողմը որեւէ տրամաբանական բացատրության չի դիմում, ուստի նրա ստվերային կողմը առավել ուշագրավ է: Ըստ Համլետ Հովհաննիսյանի, իր որդու ձերբակալությունից հետո ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանը իրենց ընդհանուր ծանոթի միջոցով Գ. Հովհաննիսյանին ազատելու պայման է առաջարկել: □ՀՀ գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանն ասել էր, որ Համլետին ասեք, թող հետ կանգնի իր քաղաքական հայացքներից, մենք էլ իր որդուն բաց թողենք: Ես էլ պատասխանեցի, որ գնացեք ասեք, ասենք, հետ եմ կանգնում, թող որդուս բաց թողնի□,- պատմում է Հովհաննիսյանը: Բնականաբար, Հովսեփյանը հասկացել է, որ Հ. Հովհաննիսյանն իրեն հեգնել է, եւ պահանջել է, որ նա Սերժ Սարգսյանի օգտին աշխատի, որից հետո խոստացել է ազատ արձակել նրա որդուն: □Մի մարդ, որը պատրաստ է մի գրչի հարվածով ուրիշի երեխայի ճակատագիրը խորտակել, ապա կարող է նույն կերպ նաեւ իր երեխայի հետ վարվել□,- ասում է Հ. Հովհաննիսյանը: Ինչեւէ, գլխավոր դատախազը խոստացել է Գ. Հովհաննիսյանի կալանավորման խնդրին անդրադառնալ փետրվարի 20-ին: □Նա իր ձեւով փետրվարի 20-ին կանդրադառնա իմ որդուն ազատությունից զրկելու խնդրին, ես իմ ձեւով այդ կանեմ□,- ասում է հատուկ գնդի նախկին հրամանատարը: Այս ամենից հետո նա հռետորական հարց է բարձրացնում` ո՞վ է այժմ իրականում չարաշահում պաշտոնական դիրքը` իր որդի՞ն, թե՞ Հովսեփյանը, ով իր ձեռքի տակ եղած ողջ համակարգը ներդրել է մեկ մարդու` նախագահի իշխանական թեկնածուի` Սերժ Սարգսյանի շահերը սպասարկելու համար: Հատուկ գնդի հրամանատարի խոսքերով, տեղի ունեցածն ունի նաեւ լուրջ բարոյական կողմ: □Ես սկզբից մինչեւ վերջ մասնակցել եմ Ղարաբաղյան պատերազմին: Ես պատերազմում հաղթած հրամանատար եմ: Այսօր Ղարաբաղից եկած ինչ-որ երկու անձնավորության ծառաները փորձում են խորտակել նրանց երկիրն ազատագրած մարդու երեխայի ճակատագիրը□,- ասում է Համլետ Հովհաննիսյանը:
ՎԱՀԱԳՆ ՀՈՎԱԿԻՄՅԱՆ

Ըհը, արդեն սա լուրջ է ու կարծում եմ, շատերի համար կասկածների փարատման հնարավորություն կլինի, իսկ Հովսեփյանին քաղաքական բանտարկյանլերի շարքշ դասելու հիմք...:respect:

[voter]

....չի կարողանում մոռանալ 1996-ի կեղծիքները, որ թույլ չտվեցին իրեն նախագահ դառնալ: Իսկ եթե նա, Րա‎ֆֆին, մի գուցե ուրիշներն էլ ուզում են անօրինության իրավիճակը շտկել, թող շտկեն: Խանգարողն ո՞վ է:
Բայց մի ուրիշ հարց էլ կա: Ասենք չկեղծվեցին ընտրությունները: Պատկերացնում ե՞ք թե ով կընտրվի: Թե՞ կարծում եք, որ այդ դեպքում ձեր նախընտրած թեկնածուն Տիգրան Կարապետիչից էապես շատ ձայն կհավաքի:....

Հայության համար բազմակուսակցական ընտրությունները ընդհանրապես արժեք չեն ներկայացնում: Միամիտ, նյութապաշտ, անգրագետ, անտեղյակ ընտրազանգվածը ազգի հետ քիչ կապ ունի: Ընտրությունները նրա համար են:


Տխուր է տեսնել, որ ժողովրդի կարծիքը հաշվի առնել չառնելը նման կերպ, միգուցե անգիտակցաբար ոտնահարվում է։ Երբ ենք մենք հասկանալու, որ անկախ մեր անձնական կարծիքից, կա նաև մեծամասնությունը, որին կամ պիտի մեր կարծիքը բացատրենք հասցնենք որպես արժեք կամ մի կողմ քաշվենք, ինչը Մանուկյանը բազմաթիվ անգամ, ոչ միայն վերջին խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ, արել է, մասնավորաբան 1991իմ թույլ է տվել որ ԼՏՊն իր համար նախագահի պաշտոն ստեղծի ու ընտրվի, երբ ամբողջ գործը ու լծակները այն ժամանակ գտնվում էին ՀՀ վարչապետի Վ.Մանուկյանի ձեռքում։

Մի բան միայն ինքնահակասական է, ձեր համոզմունքների մեջ - ինչու էք ժողովրդի քվեն ման գալիս, եթե ձեր թողնել չթողնելով պիտի լինի՞

Իսկ այն մտավախությունը, որ կարող է ով ասես ընտրվել - միապետական տխմարություն է, ժողովուրդը ում ընտրի նտա հետ էլ պետք է հաշվի նստել - դուրներդ չի գալիս հեռացեք, մի աշխատեք այդ մարդկանց հետ...

Ժողովրդական ասացվածք կա
«ԼԱՎՈՒԹՅՈՒՆ ԱՆՈՂԻ ԳԼՈՒԽԸ ԾԱԿ Է»

[voter]

Hd66t5jP4hs

[voter]

Այսօր կարդալով Սարդարապատ շարժման նոր նախաձեռնության մասին ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ, շատ ոգևորվեցի։ Սկսում եմ հավատալ, որ Սարդարապատ շարժումը կարող է դառնալ ընդիմության ուժերի հիմնական ճակատ, եթե այդ գաղափարը իրականանա...

ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ

Մայիսի 30-ին տեղի ունեցավ Սարդարապատ շարժման նախաձեռնության Հայոց պետականության հրամայականը խորագրով առաջին խորհրդաժողովը։ Ժողովին մասնակցում էին քաղաքական գործիչներ, մտավորականներ, արվեստագետներ, երիտասարդներ։

Մտքերի փոխանակման ընթացքում կարևորվեց նոր որակի առաջնորդող խմբի ստեղծման անհրաժեշտությունը։ Վերջինս պետք է խարխսված լինի պետականության վերականգման գործում հայակենտրոնության և սոցիալ-արդարականության սկզբունքների վրա, ստեղծելով առողջ քաղաքացիական հասարակություն, որն էլ կդառնա հզոր և միասնական Հայաստանի ստեղծման անհրաժեշտ հիմքը։

Խորհրդաժողովում նշվեց, որ իշխող հակաազգային ու հակապետական ռեժիմի պայմաններում արդար ընտրությունների անցկացումը անհնար է, ուստի անհրաժեշտ է ստեղծել այլընտրանքային Խորհրդարան: Այն պետք է ապահովի հայաստանակենտրոնության սկզբունքին հավատարիմ մարդկանց և ուժերի համագործակցության դաշտը, ինչպես և առավել լայն բազմակարծություն և քաղաքացիական հասարակության բազմազանության հնարավորությունը:

Ստեղծվելիք Խորհրդարանը հիմք կհանդիսանա քաղաքական միջավայրի վերականգնման, քաղաքական ուժերի կայացման, նոր գաղափարների և մոտեցումների, ծրագրերի և մթնոլորտի բյուրեղացման համար, իբրև նոր Հայաստանի կայացման և հայկական պետականության զարգացման ուղենիշ: Այս մասին տեղեկացնում է Սարդարապատ շարժման նախաձեռնության մամուլի ծառայությունը:

14:03:22 - 31/05/2010




AЛЬТЕРНАТИВНЫЙ ПАРЛАМЕНТ


30 мая состоялась первая конференция «Веление армянской истории», созванная по инициативе движения «Сардарапат». В работе конференции принимали участие политические деятели, представители интеллигенции, молодежи.

Была отмечена необходимость создания группы лидеров нового качества. В основу ее деятельности должны быть заложены патриоцентричность и принцип социальной справедливости, цель – создание гражданского общества.

На конференции было отмечено, что в условиях правящего антинационального и антигосударственного режима проведение честных выборов не представляется возможным, поэтому необходимо учредить «Альтернативный парламент».

Парламент станет платформой для реанимации политического климата, становления политических сил, кристаллизации новых идей, программ и атмосферы - как курса на построение новой Армении. Об этом сообщает пресс-служба движения «Сардарапат».

14:17:34 - 31/05/2010
Наконец то в Армени началось движени в сторону парламентаризма и первой ласточкой стало решение движения Сардарапат о намерении собрать алтернативный парламент Армении.

Сардарапат это непартийное народное движение, где активистами являються Сефилян, Хзмалян и помоему некоторые из партии Жарангутюн Раффи Ованисяна а также многие соратники Армянского национального конгреса ЛТП, которые противники решения вопроса Арцаха уступками...


N ALTERNATIVE PARLIAMENT

On May 30, the first conference of Sardarapat movement initiative entitled “Imperative of the Armenian statehood” took place. Political figures, intellectual, artists and youths participated in it.

In the course of exchange of thoughts, the necessity of forming a new quality leading group was stressed. It is to be based on the issue of restoration of statehood creating sober civil society which is to become the basis for a powerful and united Armenia.

It was noted during the conference that under the current anti-national regime, fair elections are impossible, hence, it is necessary to form an alternative Parliament. The new Parliament will crystallize new ideas, approaches, projects and atmosphere as a landmark for a new Armenia. The press service of Sardarapat movement reports.
14:14:35 - 31/05/201

[brat_eu]

Այսօր կարդալով Սարդարապատ շարժման նոր նախաձեռնության մասին ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ, շատ ոգևորվեցի։ Սկսում եմ հավատալ, որ Սարդարապատ շարժումը կարող է դառնալ ընդիմության ուժերի հիմնական ճակատ, եթե այդ գաղափարը իրականանա...


Հուսով մի մնա , ոչ մի կոնկրետ քայլեր չեն լինի... ;)

[voter]

Այս թեման նորից ակտուալ է դարձել, Սարդարապատ շարժման ստեղծման ու նրա նոր նպատակի - այլընտրանքային խորհրդարանի հետ կապված։
Ես կարդալով պ.Խզմալյանի կարծիքը (http://azadakrum.org/azatagrum/interviews/newsaminter31may10.html)կասկածներով եմ պարուրվել, քանի որ հիմնարար հարցը, որ ժողովուրդը պիտի իր ներկայացուցիչներին ընտրի և ոչ թե առանձին մարդին, նույնիսկ եթե համոզված են իրենց չաձանիշների անսխալականության մեջ։

Ասածս այն է ինչ արդեն գրել էի մի քանի տարի առաջ անկախ մեր անձնական կարծիքից, կա նաև մեծամասնությունը, որին կամ պիտի մեր կարծիքը բացատրենք հասցնենք ու դարձնենք նրա համար արժեք կամ մի կողմ քաշվենք։ Մտավախությունը, որ կարող է ով ասես ընտրվել - միապետական տխմարություն է, ժողովուրդը ում ընտրի նտա հետ էլ պետք է հաշվի նստել։

Ես այն ժամանակ հակադրվում էի, - դուրներդ չի գալիս հեռացեք, մի աշխատեք այդ մարդկանց հետ, բայց հիմա հահոզված եմ, Սարդարապատի ակտիվիստները պիտի ոչ թե առանձին այլ հենց ՀԱԿում պայքարեն իրենց տեսակետը Արցախի լուծման, որպես ՀԱԿի հիմնական տեսակետ դարձնելու համար։ Համոզված եղեք, որ եթե կենգրեսի մյուս մասնակից ուժերից գոնէ մեծամասնության հետ համաձայնության եթե գաք Արցախի հարցում ինչ որ լուծման շուրջ - հուսամ առանց հող հանձնելու լուծում դա կլինի, ապա փոքրամասնությանը ուրիշ բան չի մնա քան համակերպվել այդ տարբերակին, ու հռչակել այն որպես ՀԱԿի հիմնական տարբերակ։ Նույնիսկ եթե փոքամասնությունում մնան կառկառուն դեմքերով ուժեր մեկ է առանձին դեմքերը չեն որոշողը այլ մեծամասնությունը։ Փորձել սկզբում ժողովրդին համոզել, որ ՀԱԿը հմոզվի դժվար գործ է, սկսեք փոքրից ՀԱԿի մասնակից ուժերից յուրաքանչյուրի հետ քննարկեք ու որոշեք ինչ լուծման տարբերակ Արցախի համար կարող եք ներկայացնել....

Ցավոք Սարդարապատ նախաձեռնության աջակից ՄԱՐԻՆԵ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆի հետ քննարկումներում (http://www.lragir.am/armsrc/comments35294.html) նա հոռետեսորեն է վերաբերվում նման փորձեին ՀԱԿում Արցախի կա որևէ ուրիշ հարցում, ինչ որ ուրիշ դիրքորոշում առաջ տրանելուն քան ԼՏՊին է

ՀԱԿ-ի ներսում քննարկում անցկացնելու դեպքում հենց Լեւոնի դիրքորոշումն էլ կհաղթի: եթե անգամ դահլիճում նստած լինեն մարդիկ, որոնց հետ առանձին խոսելով տեսնես որ Լեւոնի պես չեն մտածում, ուրիշ ձեւով են մտածում, էլի մեկա` առարկողը մենակ «Սարդարապատը» կլինի, իսկ վերջում Լեւոնի դիրքորոշումը կհաղթի: Եթե դուք ՀԱԿ-ի հավաքներին երբեւէ եղել եք` կհասկանաք ինչ եմ ասում, եթե չեք եղել` գիտեմ որ չեմ կարողանալու ձեզ բացատրել թե դա ոնց ա լինում: Դրա համար էլ իմ համար միանշանակ ա, որ նոր ընդդիմությունը պետք ա ձեւավորվի էս կախարդված շրջանից դուրս:


Բյաց սկզբում ես էլ էի այլ կարծիքի ԼՏՊի գործունեության մասին, կարելի է տեսնել նախորդ տարնիերի քննարկումից, որ նույնիսկ համոզված էի, որ ԼՏՊն զուտ գալիս է Սերժ Սարգսյանին լեգիտիմություն ապահովվելու նպատակով, իսկ Սեֆիլյանին բանտում ԼՏՊին աջակցել համոզելը հենց սերժանտների պլանի մի մասն է։

Բայց իրականում ինչու է ԼՏՊն հետ եկել, դրա շուրջ երևի արդեն պատմաբաններն ու վերլուծաբաններն պիտի տրտնջան, իսկ Ժիրայրն ու մնացած Սարդարապատի ակտիվիստները պիտի առաջ գնան օգտագործելով ԼՏՊի կողմից տրամադրված տրամպլինը - նախնական ստարտը, չի կարելի այդ ստեղծվածը թողնել մարի, ու անօգտագործելի դառնա, նույնիսկ եթե ինքը ԼՏՊն դեմ լինի, որ իր առօրյա ստեղծած ՀԱԿը ուրիշ ուղղությամբ այլևս ընթանա....

Ինձ թվում է, վերջին Գյումրու հավաքում ԼՏՊի բացակայությունը վկայում է նրա մասին, որ նա հիմա սպասում է տեսնի ով է ի վիճակի ՀԱԿի ստեղծած պոտենցիալը իրենով անել ու լիարժեք օգտագործելու....

[voter]

Ի դեպ Լրագիրում քննարկումները ծավալվեցին Արամազդի ու Մարինեի քննարկումների հիման վրա, որ շարունակվում է բլոգ կայքում (http://aramazd.livejournal.com/119998.html).

Կարծում եմ, ոչ միայն ինձ համար Մարինեի դիրքորոշումը ու համոզվածությունը որ կարող ենք պահել այն ինչ ունենք ու նույնիսկ բնակեցնել, հոգեպես մոտ է քան Արամազդի «իրատեսությունը»-հոռետեսությունը, քանի որ գիտեմ, որ կա ու մնում է հայ փախստականների գործոնը, որոնք փաստացի թափառում են Եվրոպաներում Ռուսաստաններում ու Ամերիկաներում, բայց կարող են վերադառնալ եթե հայությունը հասնի միջազգանոյերն նրանց իրավունքների պաշտպանմանը ու ազատագրված տարածքները որպես նրանց փոխհատուցում տալուն։ Ինչքան էլ Արամազդի հետ համաձայնվողներ լինեն ու ես էլ միքիչ նույն տարակուսանքներս ունեմ, որ իրատեսորեն անհավանակն է, որ իրենց համար Եվրոպաներում ու Ռուսաստաններում տեղ ու հնար գտած հայերը մի օր որոշեն ետ գալ Հայաստան այն էլ խոպան ազատագրված տարածքներ, բայց դա պեքտ է առնվազն ՓՈՐՁԵԼ հայտարարել, որ պայքարը հողերը նրանց հայ փախստականներին հանձնելու համար է ու տեսնել ինչքանով են այդ մարդիկ պատրաստ նման պայքարին աջակեցել ու հաղթանակի դեպքում գալ տեր կանգնել իրենց հողերին։ Ինձ համար ուղղակի արդեն ատանելի է, ՀԱԿը չի հակադրվում սերժանտների ու ռոբոտների շարունակավող փորձերին են առաջ տանել - հող կարգացվիճակի դիմաց թեզը, որը ոչ այլ ինչ է քան զոհաբերում հայ փախստականներին հողի ու փոխհատուցման իրավունքի ի օգուտ մեկ ուրիշ հայերի,որոնք իրենց գեղի ԼՂԻՄ սահմանների շրջանակներում բան պիտի ստանան։
Միթե ԼՏՊն ու նրա կողմնակիցներ մինչ օրս չեն հասկացել ինչու նա դարձավ սփյուռքի աչքի փուշ երբ սկսեց հայկական մի հարցի հաշվին մեկ ուրիշ հարց լուծել ու հիմա չի էլ ցանկանում նման փորձերը սերժանտների կանխել, կամ գոնէ օգտագործել նրանցից ազատվելու համար։ Իսկ օգտագործել կարելի է միայն եթե կարողանա իր գլխի վրայով անցնել ու նպատակները փոխել - պահում ենք այնքան հող ինչքան կարող են։ Իսկ թե ինչքան կարող ենք պահել, պիտի որոշի հայությունը ՄԻԱՍԻՆ...

[voter]

Ստացվում է ԼՏՊի մասին մեր այս թեման էլի ակտուալ է դարձել ու կասկածներն ԼՏՊի նպատակների, ցանկությունների ու ունակություննիեր վերաբերյալ ուժգնանում են...

Մարտի 1 արդեն հեռավոր անցյալ է դարձել - Արցախի պատերազմ անգամ ավելի արագ հանգուցալուծում ստացավ, քան ներկա «ավազակապետության», ռուսական ստրուկների ու էմիսարների դեմ պայքարը։
Լևոն պապին իր նամազով ու «անարյուն» հեղափոխության կոչերով փորձում է մի բան բուժել, որը անբուժելի է ու ուռուցքի նման միայն աճում է ինչքան շատ ես նրան ժամանակ թողնում։

Կա իհարկե շատ դժվար մեթողներ առանց վիրահատության ազատվել ուռուցքից չկորցնելով ստամոքսի, կամ ուղեղի մասը, որտեղ ուռուցքը նստած է, բայց նման բուժմանը շատ ու շատ դժվար է դիմանալ...
Իսկ ԼՏՊի վերջին «քրիստոնեական» նախատանքները Րաֆֆի Հովհանիսյանին ուղղակի լրիվ տխմարություն էին ու բացարձակ երկերեսանիություն։
Նույն ԼՏՊի խոսքերը բերեմ իրեն ենթարկվողների հացադուլի մասին, որտեղ չգիտես ինչու ոչ մի ի ցույց դրվող քրիստոնեական արժեքների մասին նա չէր հիշել...



Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը կոչ է արել դադարեցնել հացադուլը

10.04.2008
Հայաստանի առաջին նախագահ, նախագահության նախկին թեկնածու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր կոչ է արել հետընտրական զարգացումների առնչությամբ բոլոր կալանավորվածներին դադարեցնել հացադուլը:

«Գիտակցելով հանդերձ քաղաքական պայքարի այդ ծայրահեղ միջոցի կարեւորությունը եւ խորապես գնահատելով հացադուլավորների սխրանքը, ես այնուամենայնիվ կոչ եմ անում այս պահից դադարեցնել հացադուլը», - ասված է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կոչում, որն այսօր «Ազատություն» ռադիոկայանին է փոխանցել նրա խոսնակ Արման Մուսինյանը:

«Ձեր առողջությունը, անկոտրում կամքը եւ վճռականությունը անհրաժեշտ են համաժողովրդական պայքարի հետագա հանգրվաններում ավելի արդյունավետ ներդրվելու համար», - կարծիք է հայտնել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը:

«Ապրիլի 9-ը ոչ թե վերջն է, այլ սկիզբն է պայքարի», - եզրափակել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը:

Արդարադատության նախարարության քրեակատարողական վարչության մամուլի քարտուղար Արսեն Բաբայանի փոխանցած տվյալներով` քրեակատարողական հիմնարկներում ներկայումս հացադուլի մեջ է 23 մարդ:

Ռուզաննա Ստեփանյան http://www.armenialiberty.org/content/Article/1594395.html


Լավ ինչքան կարելի է ինքնասիրահարված լինել, որ համարել միայն դու ու քո արածն է արժեքավոր, մնացածը հեչ... Այդ առհամարական վերաբերմունքը ժողովրդին հանգեցրեց, որ ԼՏՊին նույնիսկ իր չեղած տեղը ձայն տված ու ընտրած մարդիկ 1998ին էլ երեսը տեսնելու ցանկություն չունեին...

[ХичКОК]

Вотер неквотированная часть текста твой или это Жиро говорил?

[voter]

Вотер неквотированная часть текста твой или это Жиро говорил?
Азатагрум довно не заходил, не знаю, хотя желательно было бы услышать, что теперь Жиро говорит.
А пока последний пост мои мысли... Думаешь Жиро как я с ЛТП особо надежд не связывает? :?

Честно сказать, я надеюсь, что народ в один день решит, что и без ЛТП он сможет всё изменить, вот тогда всё и измениться...

[ХичКОК]

дело в том Вотер что я думаю ты можешь различать голодовку заключенного(политзаключе� �ного) от голодовки лидера партии депутата нацсобрания.
Заключенный не имеет другого способа борьбы кроме того как зашивать свой рот или порезать свои вены.
А вот у депутата,лидера партии выбор огромный.
Так что вспомить тут призыв ЛТП голодающим заключенным и проводить парелели как ти не уместно я думаю.
Вот по этому и спросил это твои мысли или ты просто откуда то сюда скинул.

По поводу Жиро...
Мне кажется что и сам Жиро и его окружеие понимают что сегодня реальная сила тут у нас только ЛТП к сожалению.
И системных изменении в стране можно добиться только использовав потенциал ЛТП и НАК-а.
Если не ошибаюсь 17 числа то ли сам Жиро то ли его представитель присутствовал на площадке у Матенадарана.

При возможности более детально уточню у друга который входит в окружение Жиро.

[voter]

дело в том Вотер что я думаю ты можешь различать голодовку заключенного(политзаключе� �ного) от голодовки лидера партии депутата нацсобрания.
Заключенный не имеет другого способа борьбы кроме того как зашивать свой рот или порезать свои вены.
А вот у депутата,лидера партии выбор огромный.
Так что вспомить тут призыв ЛТП голодающим заключенным и проводить парелели как ти не уместно я думаю.
Вот по этому и спросил это твои мысли или ты просто откуда то сюда скинул.

По поводу Жиро...
Мне кажется что и сам Жиро и его окружеие понимают что сегодня реальная сила тут у нас только ЛТП к сожалению.
И системных изменении в стране можно добиться только использовав потенциал ЛТП и НАК-а.
Если не ошибаюсь 17 числа то ли сам Жиро то ли его представитель присутствовал на площадке у Матенадарана.

При возможности более детально уточню у друга который входит в окружение Жиро.
Я заостряю внимание на отношении ЛТП к сути голодовки, который в случае Раффи он клеймит христианскими ценностями - кто бы о них говорил, а в случае когда это его верные подчинённые он заявление делает про уважение к их выбору.

Мог бы тижое в случае Раффи заявить с тоном того, к которому прислушиваються "голодовка не метод" а он начал какую то религиозную проповедь и опускание ценности самого шага Раффи на голодовку.
Паралелли уместны, если разговор идёт о сути голодовки. ЛТП к стате ничего про методы доступные Раффи как рук.партии и члену НС не говорит, а хаит сам факт и ценность голодовки.

Я несомневаюсь, что Жиро и его соратники, к примеру Сардарапат уверены, что ЛТП и АОК имеют потенциял, но сколько я в последнее время от их интервью впечатление получал, у них большие сомнения, что ЛТП в состоянии использовать этот потенциал.

[ХичКОК]

апер за то нынче Раффи на хорошем счету у властьимущих)))
как ты думаешь в связи с чем это?

Ազատության հրապարակում հացադուլ անցկացնող «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ, ԱԺ պատգամավոր Րաֆֆի Հովհաննիսյանին այսօր` մարտի 25-ին, օրվա երկրորդ կեսին պետք է այցելի ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ով արդեն 11-րդ օրն է` հացադուլի մեջ է, անդրադառնալով ԱԺ նախագահի հնարավոր այցելությանը` նշեց «Հուսով եմ, որ պարոն Աբրահամյանը վեր կկանգնի իշխող կուսակցության կամ միջկուսակցական բարդույթներից, կգա եւ իր ասելիքը ինձ կասի»: Այցելելու մտադրություն ունեին նաեւ կոալիցիայի անդամ խմբակցությունները, սակայն այցը ինչ-ինչ պատճառներով հետաձգվեց:

Նշենք, որ այսօր Հովհաննիսյանին է այցելել նաեւ ԱԺ ախատակազմի ղեկավար Գեղամ Ղարիջանյանը, իսկ երեկ երեկոյան` նախագահական նստավայրի աշխատակիցը:

[voter]

апер за то нынче Раффи на хорошем счету у властьимущих)))
как ты думаешь в связи с чем это?
Одно место горить у сержанто-олигархов, знают, что время утекает и надо хоть как то начать диалог иначе народая чаша терпения кончиться и не скем будет переговариваться.
Раффи для них сейчас шанс начать сближение с народом, что в случае переговоров с ЛТП сделать не получиться.
ЛТП лишь доверяют часть а не большинство, а те, кто не доверяет ЛТП доверяют Раффи. Но и то не большинство.

Болшинством ни сержанто-олигархисты, ни ЛТП ни Раффии ни Сардарапат не обладает.

Большинство подразумевает не только протестующих, но и молчащих и даже тех, кто прокармливаеться сержато-олигархией.

Сейчас важны мосты, между всеми лагерями и решительность идти на переговоры.

ЛТП может ещё не совсем но уже от части обосрал возможность говорить с электоратом Раффи.

[ХичКОК]

Вотер а какой у Рафика электорат то?
АЛМовский Карапетыч нынче его электорат)
Или ты думаешь САС-у так сильно интересует его несуществующий электорат?)))

[ХичКОК]

Հայաստանի ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանն այսօր այցելեց Ազատության հրապարակում հացադուլի մեջ գտնվող «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին։ «Երկար ե՞ք մնալու։ Նայեք՝ առողջությանը չվնասեք»,– Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ասաց ոստիկանապետը, ապա հետաքրքրվեց. «Ոստիկանների հետ հո խնդիր չկա՞»։ Հովհաննիսյանը ի պատասխան ասաց, որ ամեն ինչ կարգին է։

«Էս վրանը գոնե տաք է՞ պահում»,– հետաքրքրվեց Ալիկ Սարգսյանը, ինչին Հովհաննիսյանը կես-կատակ պատասխանեց, թե «լյուքս համար է»։ «Դե լյուքսը ո՞րն է, ինչո՞վ դա Ձեզ կօգնի»,– տարակուսեց ոստիկանապետը։

Ալիկ Սարգսյանից Tert.am–ը հետաքրքրվեց, թե ինչո՞ւ էր ոստիկանությունը խոչընդոտում Րաֆֆի Հովհաննիսյանի համար հրապարակում վրանի տեղադրումը։ «Իմ հանդիպումից հետո պատգամավորների հետ, ես թույլ տվեցի վրանը տեղադրել։ Իմ ամբողջ մտավախությունն այն էր, որ հրապարակը չվերածվի վրանների, մարդիկ, ամենքը չորոշեն իրենց վրանը տնից վերցնեն ու գան այստեղ նստեն։ Վերջը՝ քաղաքի կենտրոն է, մայրաքաղաք է, մարդիկ են նայում, ի՞նչ տպավորություն է ստեղծվում, բողոքի հազար ու մի եղանակ կա»,– ասաց Ալիկ Սարգսյանը։

Ոստիկանապետը նշեց, թե Ազատության հրապարակում վրանային ակցիա անելու փորձեր են լինում նաև այլ մարդկանց կողմից, ինչը, սակայն, ինքը կանխում է։ «Որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ակցիա է անցկացնում, բոլորս հասկանում ենք, բայց էնքան անկապ մարդիկ կան, որ նույնիսկ արդեն իրենց կուսակցությունների հորդորը չեն լսում, ոնց որ հսկողությունից դուրս են գալիս ու փորձում են ակցիաներ անցկացնել, որի նպատակը չկա։ Ես չեմ տեսնում ամբողջ հրապարակը վրանների վերածելու նպատակը»,– ասաց նա։

Tert.am
они его лепили из того что было)))

[voter]

они его лепили из того что было)))

Вуй матах, честно признался чего они на самом деле засуетились из за акции Раффии.
И сержантам и лтпшникам боязно, что люди начнут подтягиватся и не они будут решать когда чего на площади происходит а люди сами.

Видно, что у всех штаны полные после событий в арабских странах.

[voter]

Сефилян высказался. Думаю скоро жди статью от Никола с "умными" мыслями о безальтернативноти ЛТП и продажности Жиро :x

ԱՌԱՋԱՐԿ ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ԿՈՆԳՐԵՍԻՆ

Սարդարապատ շարժման նախաձեռնող խմբի անդամ Ժիրայր Սէֆիլյանը մարտի 30-ին տեղի ունեցած ասուլիսում հայտարարել է, որ Հայաստանում իշխանական դաշտում վերջին շրջանում տեղի ունեցած ստատուս-քվոյի ամրագրողը Ռուսաստանն է, իսկ ընդդիմադիր դաշտի վերադասավորումների գործընթացի վերահսկողը` Արեւմուտքը: Ժիրայր Սէֆիլյանը Հայաստանի ներքաղաքական գործընթացների վրա օտար ազդեցության չեզոքացման համար, ինչպես նաեւ երկրում իրավիճակի փոփոխության ու իշխանափոխության համար կարեւոր է համարել ընդդիմադիր դաշտում գործող ուժերի գործողությունների համակարգումը:

Նա ասել է, որ միավորման մասին խոսակցություններն ավելորդ են եւ այժմ միավորման մասին պետք չէ խոսել, այլ համակարգված գործողությունների: Այդ առումով նա ընդդիմադիր բոլոր ուժերին կոչ է արել դադարեցնել փոխադարձ մեղադրանքները, քանի որ դրանից շահողը միայն Սերժ Սարգսյանն է: Սէֆիլյանը ընդդիմադիր դաշտում համակարգման գործընթաց անելու համար մի քանի առաջարկ է ուղղել Հայ Ազգային Կոնգրեսին:

Ըստ նրա, Կոնգրեսը պետք է հարթակ հրավիրի բոլոր ընդդիմադիր ուժերին, անկախ նրանց կարծիքներին համամիտ լինելուց: Սէֆիլյանի կարծիքով, Կոնգրեսը նաեւ պետք է ձեռնպահ մնա իշխանության հետ երկխոսելուց, քանի որ դրանից հասարակությունը չի շահելու: «Լեւոն նախագահ» կարգախոսն էլ, ըստ Սէֆիլյանի, չի նպաստում հասարակության համախմբմանը, քանի որ շատերը տանն են մնում այդ հեռանկարից` այսինքն Տեր-Պետրոսյանին նախագահ տեսնելու հեռանկարից խուսափելով, քանի որ դժգոհ լինելով իրավիճակից, չեն ցանկանում նրան տեսնել նախագահ: Սէֆիլյանը կարծում է, որ Կոնգրեսը պետք է հասարակությանը համախմբող նոր կարգախոսներ մտածի: Ըստ Ժիրայր Սէֆիլյանի, նաեւ պետք է, որ Կոնգրեսը հարթակ տրամադրի, խոսափող տրամադրի երիտասարդներին, քանի որ հին գործիչներից հասարակությունն արդեն հոգնել է:

Սարդարապատ շարժման նախաձեռնող խմբի անդամը նաեւ համարում է, որ Հայաստանում իշխանափոխությունից հետո պետք է անցումային փուլ լինի, որի ընթացքում պետք է լինի ժամանակավոր կառավարություն` ոչ քաղաքական գործիչ նախարարներով: Նա կարծում է, որ ընդդիմադիր ուժերը պետք է պայմանավորվեն այդ անցումային շրջանի շուրջ, հետո նոր արդեն նշանակելով ընտրություն, մրցակցեն իրար հետ: Նա կարծում է, որ եթե այս իշխանությունը մնում է, ապա հերթական կամ արտահերթ ընտրությունն արդեն նշանակություն չունի:

Ժիրայր Սէֆիլյանը նաեւ հայտարարել է, որ այդ առաջարկները Կոնգրեսին է ներկայացնում, քանի որ Կոնգրեսն է, որ այսօր ունի ամենամեծ հասարակական զանգվածն իր հետեւում: Նա նշել է, որ եթե Կոնգրեսն այդ առաջարկները չընդունի, ապա ինքը կասկած չունի, որ դրանք Սարդարապատն է իրագործելու եւ առաջնորդելու ժողովրդին: Սէֆիլյանը պարզապես նշում է, որ այժմ իրենց շարժումը դեռ կայացման փուլում է, բայց քանի որ երկիրը ծանր վիճակում է, իրենք իրավունք չունեն սպասեն կայանալուն, դրա համար առաջարկներն անում են այսօր կայացած ու հանրային ամենամեծ բանակն առաջնորդող ուժին` Կոնգրեսին:



ПРЕДЛОЖЕНИЕ КОНГРЕССУ


Член инициативной группы Движения «Сардарапат» Жирайр Сефилян заявил сегодня, что статус-кво в стане власти Армении закрепляет Россия, а перетасовки на оппозиционном поле производятся Западом. Для нейтрализации внешнего воздействия на процесс в Армении, а также изменения ситуации в стране и смене власти, Жирайр Сефилян предлагает координацию действий оппозиционных сил.

Речь идет не об объединении, а о скоординированной работе. В этой связи он призвал оппозиционные силы положить конец взаимным обвинениям, от которых выигрывает только Серж Саркисян. Для координации процесса Сефилян направил ряд предложений Армянскому национальному конгрессу.

Он считает, что Конгресс должен призвать оппозиционные силы к координации и воздержаться от диалога с властью. Лозунг «Левон президент» также не способствует, по мнению Сефиляна, консолидации общества: часть протестной массы не желает видеть на посту президента Тер-Петросяна. Необходимо придумать другой консолидирующий лозунг. Кроме того, Конгрессу следует предоставить слово и молодежи, поскольку общество подустало от старых политиков.

Жирайр Сефилян считает, что после смены власти следует пройти переходный период – с временным правительством и неполитическими министрами. Оппозиционным силам следует договориться о переходном периоде, и лишь затем назначить выборы и соревноваться. Он считает, что если нынешняя власть останется, то очередные или внеочередные выборы не будут имть значения.

Он отметил, что представил свои предложения Конгрессу, потому что именно за ним следуют массы. Если Конгресс не примет предложения, Сардарапат сам их реализует и встанет во главе народного движения. Просто сейчас они находятся на этапе становления, но страна в опасности, и времени ждать нет, поэтому предложения представлены Конгрессу, сказал Сефилян.




14:38:26 - 30/03/2011

[ХичКОК]

«Այս օրերին քսանից ավելի կուսակցությունների ներկայացուցիչներ են մոտեցել մեզ` միասին նոր «կոնգրես» ստեղծելու առաջարկով, որոնք իրենց մարդկային ռեսուրսներով ու քաղաքական որակով չեն զիջում ՀԱԿ-ի անդամ կուսակցություններին»,-երեկ «168 ժամ»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է «Ժառանգության» փոխնախագահ Ռուբեն Հակոբյանը: Նա, սակայն, չի ցանկացել նշել, թե հատկապես որ կուսակցությունների ներկայացուցիչներն են նման առաջարկով դիմել իրենց: Ռ. Հակոբյանն ուղղակի ասել է, թե նման կառույց չի ստեղծվի. «Բայց արհեստական քանակ ձեւավորել ոմանց ինչ-որ բան ապացուցելու համար` մեր օրակարգում այդպիսի հարց չկաԼ Այնպես որ` արհեստական քանակ ձեւավորել եւ այն փորձել պարտադրել քաղաքական դաշտին որպես որակ` չեմ կարծում, որ դա լուրջ քաղաքականության հետ կապ ունի»:очень интересно...
мне будет очень жаль если политическое поле Армении пополниться очередным дхолом!
А ведь все к этому идет))

[voter]

очень интересно...
мне будет очень жаль если политическое поле Армении пополниться очередным дхолом!
А ведь все к этому идет))
Кроме дхолов, есть ещё понятие алтернативы, что в любой нормальной демокгратической стране существует. Даже самая консервативная англия где только были те, кто против и кто за лейбористами и консерваторами, теперь должна считаться и с либерал демократами иначе страной не править это не чёрно белый телевизор, человеку нужны цвета, вся политра.

Я думаю это по сути не важно, дхол не дхол, продажный или самофинансируемый, ценность идей и мыслей которые они будут представлять, народ оценит по достоинству.

Тоесть если даже самый продажный дхол будет говорить хорошие мысли и поведёт за собой, это будет значить, что он ведёт за свою идею а не за персону.

Последнее для многих ЛТПшников не понятное а может нежелательное явление, они просто хотят, чтоб люди шли за ними потому, что там ЛТП.

На одной харизме дело не сделаешь, а хорошие мысли никто не сможет отрицать и отторгать.

Если будешь ценить то, что сказано и делаеться а нет персону того, кто говорит или делает, тогда не важно будет ЛТП, Раффи, дхол или даже сержант. Единственное останеться проверять, кто обещает но ничерта не делает и им просто больше не верить, сколько бы мамой не клялись, что они често это хотят.

Раз только болтаешь а делать ничего не делаешь, значит дхол...

Я уверен был в начале, что акция Раффи была первым шагом для освобождние площади свободы и после митинга народ придёт к нему и останеться вместе сним голодать, а оказалось ЛТП просто в цугцваге решил заходить на площадь, как амеры в Ирак, без какого либо плана и понятия, а что потом делать, после того, как там окажешся... Для меня эта акция захода АОК на площадь свободы полный ДХОЛИЗМ был.

[ХичКОК]

кция Раффи была первым шагом для освобождние площади свободызнаешь я с начало тоже так подумал.
думал что у ЛТП с Раффи была договоренность по этому поводу...
Но последующие событие мне доказали обратное.
Скорее всего из конгреса была утечка и власти знали что народ двинется к опере.
А СС-у сейчас не выодно пройти на острую конфронтацию -с новыми жертвами.
Вот и у оперы появился Раффи что бы потом "аналитики" доказали что это он один и голодный отвоевал оперу...
Еще раз замечу что буду рад ошибаться по поводу Рафика.


У нас к сожалению ситуация такая что ни одна сила ,кроме конгресса,не в состоянии выводить людей на улицу.
Мне симпатичен окружение Жиро,вполне вменяемые люди Армен Мартиросян и Зара Постанджян...
Но увы соратников у них очень мало.Вот по этому и всем,кто себя считает оппозицией и хочет что то менять в этой стране,надо сотрудничать с конгрессом.

[voter]

знаешь я с начало тоже так подумал.
думал что у ЛТП с Раффи была договоренность по этому поводу...
Но последующие событие мне доказали обратное.
Скорее всего из конгреса была утечка и власти знали что народ двинется к опере.
А СС-у сейчас не выодно пройти на острую конфронтацию -с новыми жертвами.
Вот и у оперы появился Раффи что бы потом "аналитики" доказали что это он один и голодный отвоевал оперу...
Еще раз замечу что буду рад ошибаться по поводу Рафика.


У нас к сожалению ситуация такая что ни одна сила ,кроме конгресса,не в состоянии выводить людей на улицу.
Мне симпатичен окружение Жиро,вполне вменяемые люди Армен Мартиросян и Зара Постанджян...
Но увы соратников у них очень мало.Вот по этому и всем,кто себя считает оппозицией и хочет что то менять в этой стране,надо сотрудничать с конгрессом.
Я сколнен думать, даже уверен, что никакой утечки про планирующийся поход на площадь свободы не было и народ не собирались двигать к опере, так как сам факт того, что оказавшись на площади ничего особенного по сравнению с матенадаранскими речами конгрес не предложил народу, доказывает бесцельность и спонтанность их акции и бессмысленность их попытки залезть на площадь.

Утечка может и была, но про то, что ЛТП без понятия что можно делать если площадь свободы освободят, вот и решили ссовцы, раз конгрес в рассеянии и сам незнает зачем ему площадь свободы можно впустить поиграют и уйдут...

По моему то, что должен был заявить конгрес, что теперь они на площади и будут сидеть тут поочерёдно в голодовках, сделали сторонники Раффи, но ещё не слышал начали свои голодовки или нет...

[ХичКОК]

Երեք պատճառ ու էական ներկա

Այսօր փաստացի առաջին անգամ «Ժառանգություն» կուսակցությունը պաշտոնապես հայտարարել է, որ բանակցում է քաղաքական նոր ալյանս ստեղծելու մասին, որը հակակշիռ կլինի Հայ ազգային կոնգրեսի և իշխանության ալյանսին:

Այդ մասին հայտարարել է կուսակցության վարչության փոխնախագահ Ռուբեն Հակոբյանը: Նա, իհարկե, չի հրապարակել անուններ, բայց կարծես թե պարզ է, թե ում հետ կարող է նոր ալյանսի շուրջ բանակցել «Ժառանգությունը»: Դե իհարկե, դա առաջին հերթին Դաշնակցությունն է, որի նախկին անդամ է Ռուբեն Հակոբյանը (եթե դաշնակցականի նախկինը լինում է):

Մյուսը, բնականաբար կարող է լինել Տիգրան Կարապետյանը, ով Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հացադուլից հետո հայտարարեց, թե վերանայում է նրա մասին իր նախկին դիրքորոշումը (իսկ նախկինն այն էր, որ «Ժառանգությունն» իշխանական պրոյեկտ է, որը իշխանության թույլտվությամբ է անցել խորհրդարան: Ընդ որում` Տիգրան Կարապետյանն ապրիլի 10-ին հրավիրած իր հանրահավաքը բնակլիմայական պայմանների պատճառով հետաձգեց մոտ մեկ ամսով` թերևս սպասելով, թե ինչով կավարտվի բանակցությունը «Ժառանգության» հետ:

Միգուցե Տիգրան Կարապետյանին հիասթափեցրել էր իր վերջին հանրահավաքների նվազ մարդաշատ լինելը, ու նա թերևս մտածում է, որ եթե մի այդպիսի հանրահավաք էլ լինի, նրա հետ այլևս չեն բանակցի նոր ալյանսի համար` համարելով, որ ինքը ոչինչ չի կարող տալ այդ ալյանսին: Այսինքն` իր «ակցիաների» արժեքը «Ժառանգության» և Դաշնակցության մոտ չգցելու համար Տիգրան Կարապետյանը, թերևս, որոշեց առժամանակ հանրահավաք չանել:

Բանակցության սուբյեկտ կարող է լինել նաև «Նոր ժամանակներ» կուսակցության առաջնորդ Արամ Կարապետյանը, ով, մեր տեղեկություններով, օրերս հանդիպել էր Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ, թեև ինքը Կարապետյանը մամուլում հերքել էր այդ տեղեկությունն ու ասել, որ հանդիպում չի եղել: Բայց, այդուհանդերձ, Արամ Կարապետյանն անկասկած կարող է լինել այդ նոր ալյանսի հավանական անդամության հավակնորդ, քանի որ նա նույնպես չէր բացառել, որ ՆԺԿ-ն ներգրավվի ինչ-որ ձևաչափի մեջ: Թեև այժմ հարկ է նկատել, որ նա փորձում է նաև լավ հարաբերություն պահել Կոնգրեսի հետ: Համենայնդեպս, Կարապետյանը մասնակցում է Կոնգրեսի հանրահավաքներին: Չի բացառվում, որ Արամ Կարապետյանն իր համար փորձում է երկու հնարավորություններն էլ հնարավորինս երկար պահել` կա՛մ Կոնգրեսի հետ միասնական ձևաչափ, կա՛մ այլ ձևաչափ այլ ուժերի հետ:

Թե էլ ովքեր կարող են լինել «Ժառանգության» բանակցային գործընկերները` դժվար է ասել: Օրինակ` այդպիսին կարող է լինել նաև Սամվել Բաբայանը, ով ներկայումս ակտիվ քաղաքականությամբ չի զբաղվում, բայց չի էլ հայտարարել, որ այլևս չի զբաղվելու: «Ժառանգության» գործընկեր կարող են լինել նաև նոր և հին ռամկավարները, այսինքն` ՀՌԱԿ-ն ու Արմենական-ռամկավարները: Թե ի՞նչ կստացվի այդ ամենից, ո՞ւմ հետ «Ժառանգությունը» կպայմանավորվի, ո՞ւմ հետ կգերադասի չշարունակել ճանապարհը` ցույց կտա ժամանակը:

Բայց պարզ է, որ փետրվարի վերջից ներքաղաքական դաշտում սկսվել են գործընթացներ, որոնք բնական և տրամաբանական են դարձնում նոր քաղաքական ֆորմատի ձևավորման ձգտումները: Դրա համար կա, թերևս, երեք հիմնական պատճառ: Մեկը կարող է լինել այն, որ փետրվարի վերջին սկիզբ առած գործընթացները հստակ ցույց են տալիս մի քանի ուժերի`«Ժառանգություն», Դաշնակցություն, Տիգրան Կարապետյան, և այլն, որ կա խորհրդարանից դուրս մնալու ռեալ վտանգ: Իշխանության կոալիցիոն նոր հուշագիրը, ինչպես նաև Հայ ազգային կոնգրեսի վերջին շրջանի հանրահավաքային հարաճուն ակտիվությունը այդ ուժերին, թերևս, ստիպել են մտածել, որ, ի վերջո, ներքաղաքական հանգուցալուծումը տեղի է ունենալու Կոնգրես-իշխանություն դաշտում, ինչն իրենց դնում է լուսանցքում: Դա վտանգ է, որից խուսափելու հնարավորություն նրանք կարող են փնտրել միավորման և դաշինքով հանդես գալու մեջ` փորձելով որպես գործոն ազդել ներքաղաքական գործընթացների վրա:

Երկրորդ պատճառը կարող է լինել նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը: Նա, ըստ երևույթին, չունենալով առաջիկա խորհրդարանի ընտրությանը առաջին դեմքով հանդես գալու հնարավորություն, ինչպես նաև կորցնելով իշխանական դաշտում իր դեմքը` ի դեմս ԲՀԿ-ի, որին Սերժ Սարգսյանը ստիպեց հպատակվել, հավանաբար ներքաղաքական գործընթացներից վերջնականապես դուրս չմղվելու համար փորձում է որոշակի գործընթացներ գեներացնել կոալիցիոն դաշտից դուրս գտնվող, բայց դեռևս իրեն հավատարիմ ուժերի միջոցով, ինչպիսին օրինակ` Դաշնակցությունն է: Չի բացառվում, որ հենց Քոչարյանն է փորձում Դաշնակցությանը մղել «Ժառանգության» հետ բանակցության:

Կասկած չկա, որ եթե նոր ալյանսի մասին խոսք է գնում, ապա դա պետք է ունենա «Ժառանգություն»-Դաշնակցություն առանցքը, այլապես մնացյալ ամեն ինչ ավելորդ է լինելու: Թերևս ամենևին պատահական չէ, որ «Ժառանգությունից» Ռուբեն Հակոբյանն է հայտարարում նոր ալյանսի շուրջ բանակցությունների մասին, ով Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանության տարիներին Սանկտ Պետերբուրգում Հայաստանի հյուպատոսն էր և ՀՅԴ անդամ:

Քոչարյանը գուցե փորձում է օգտվել «Ժառանգություն»-Կոնգրես հակադրությունից ու «Ժառանգությանը» ներգրավել իր շահի սպասարկման տիրույթ: Ձևավորելով նոր բևեռ կամ ֆորմատ` Քոչարյանը կլուծի ներքաղաքական գործընթացներում և նոր խորհրդարանում ներկայացվածություն ունենալու խնդիրը, ինչը հնարավորություն կտա նրան մնալ այդ գործընթացներում Սերժ Սարգսյանի հաջորդ նախագահական ժամկետի ընթացքում, այդպիսով նախապատրաստելով դրանից հետո իր վերադարձը:

Երրորդ պատճառը, որ կարող է լինել նոր ալյանսի ստեղծման շարժառիթ, կարող է ընկած լինել իշխանության` Սերժ Սարգսյանի տիրույթում: Ակնհայտ է, որ իշխանությունը ներկայումս ինչ-որ փոխզիջումային գործընթացներ է սկսել ընդդիմության` Հայ ազգային կոնգրեսի հետ: Ամեն ինչ դեռ շատ հարաբերական է, բայց հենց այդ հարաբերականության մեջ էլ կարող է լինել գաղտնիքը: Բանն այն է, որ իշխանությունը փորձում է ժամանակ շահել և զսպել Կոնգրեսին, մինչև գուցե կձևավորի Կոնգրեսին այլընտրանքային մի բևեռ` ի դեմս հենց «Ժառանգության», Դաշնակցության և մյուս ուժերի, որը հնարավորություն կտա իշխանությանը փոշիացնել ընդդիմադիր պոտենցիալը և թուլացնել Կոնգրեսի ալիքը, թուլացնելով նաև Կոնգրեսի ճնշումն իշխանության վրա: Դրանից հետո իշխանությունը կարող է արդեն փոխել ոճն ու Կոնգրեսի հետ խոսել ավանդական ոստիկանական լեզվով: Այսինքն` երրորդ պատճառի էությունն այն է, որ իշխանությունը Կոնգրեսին ներկայումս համարելով ուժեղ, իսկ իրեն` այդ ուժին դիմագրավելու համար թույլ, կփորձի ընդդիմության դաշտում նոր բևեռ ստեղծել, դրանով ջլատել դաշտի պոտենցիալը և խաղարկելով այդ վիճակը` անցկացնել հերթական ընտրությունը:

Թե այդ պատճառներից հատկապես ո՞րն է ընկած նոր ալյանսի մասին բանակցությունների հիմքում` թերևս առավել հստակ կլինի, երբ այն ձևավորվի և սկսի հրապարակային գործունեությունը: Տեսականորեն, իհարկե, կարող է լինել նաև չորրորդ պատճառ: Ասենք` նոր ալյանսի հավակնորդները կարող են համարել, որ Հայ ազգային կոնգրեսը լավագույնս չի սպասարկում հասարակության շահը, և դա կարող են անել իրենք: Ինչ խոսք, այդ մտայնությունը բացառել հնարավոր չէ, և գուցե դա էլ ժամանակի ցույց տալիք խնդիրն է: Իհարկե, ալյանսի հավակնորդ ուժերի զգալի մասը ունի իշխանության հետ գործարքների հարուստ փորձ, բայց տեսականորեն պետք չէ բացառել, որ ինչ-որ պահից գուցե փորձեն գործարքների գնալ հասարակության հետ: Ի վերջո, մոտ ու հեռու անցյալը Հայաստանի քաղաքական դաշտի գրեթե բոլոր ուժերի ամենախոցելի տեղն է, ու էականն այն է, թե ինչ են անում նրանք ներկայում: http://1in.am/arm/armenia_analysis_15935.html

[voter]

http://1in.am/arm/armenia_analysis_15935.html
По моему все поняли, что дело ничем не кончиться и надо просто готовиться к очередным выборам, строить альянсы.
Но к чему это в теме про Сефиляна, не ужели Сардарапат тоже решил идти на выборы. По моему они за освободжение армении от советско-феодальной оккупации требуеют с изменением конституции, а не квот в парламенте и у кормушки...

[ХичКОК]

да я подходящей темы не нашел если честно вот и сюда повесил

[voter]

ՍԵՖԻԼՅԱՆԸ` ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻՆ

Ապրիլի 8–ին ՀԱԿ կազմակերպած հանրահավաքի ժամանակ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող խմբի անդամ Ժիրայր Սեֆիլյանին ուղղված «մեր պատասխանը Չեմբեռլենին» արտահայտության կապակցությամբ զանգվածային տարբեր լրատվամիջոցներ ցանկանում էին Ժիրայր Սեֆիլյանից ստանալ պարզաբանում այդ արտահայտության կապակցությամբ։ Ստորև ներկայացնում ենք Ժիրայր Սեֆիլյանին ԶԼՄ-ների կողմից ուղղված հարցը և տրված պատասխանը։

Պարոն Սեֆիլյան, ինչպե՞ս եք մեկնաբանում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթը հանրահավաքի ժամանակ, մասնավորապես այդ ելույթում Ձեզ վերաբերող հատվածը։

Հարցումի առաջին մասին կպատասխանեմ հակիրճ: Որպես ընդդիմադիր ամենամեծ բևեռի առաջնորդի ելույթ`այն գնահատում եմ որպես խիստ պարտվողական: Իսկ ինչ վերաբերում է ինձ ուղղված հատվածին, կասեմ հետևյալը։

Իմ վերջին` մարտի 30-ի ասուլիսի նախօրյակին Լևոն Զուրաբյանը բարձրաձայնել էր, որ մինչև ապրիլի 8-ը իրենք պատրաստ են լսել ցանկացած առաջարկություն ՀԱԿ-ի գործունեության կամ գործողությունների վերաբերյալ: Իմ առաջարկության փաթեթը եղել է հենց այդ տրամաբանության համատեքստում և Տեր-Պետրոսյանի հիշատակած միտքը եղել է ընդամենը մեկ առանձնացված կետ այդ փաթեթից:

Մենք ականատեսն ենք եղել, թե ինչպես հանրահավաքների ժամանակ բեմահարթակից տարբեր գործիչներ, ներառյալ Տեր-Պետրոսյանը, ժողովրդի կողմից ինքնաբուխ հնչեցված «ՀԻՄԱ» բացականչությունների նկատմամբ կիրառել են ճնշում և լռեցնելու փորձեր, որոնք պսակվել են հաջողությամբ: Կարծում եմ «Լևոն Նախագահ» «ինքնաբուխ» բացականչությունը ևս հանգիստ կարելի էր լռեցնել հենց Տեր-Պետրոսյանի կողմից, խնդրելով ժողովրդին, որ մինչև այն ժամանակը, երբ չի վերացել բռնապետությունը՝ հանուն դիմադրական ընդհանուր գործին ավելի լայն զանգվածների համախմբման ու ներգրավման, լավ կլինի չհնչեցնել այս կարգախոսը: Առավել ևս, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ի սկզբանե համաժողովրդական շարժմանն աջակցող ժողովրդի հետ ուներ պայմանավորվածություն, որ վերջինս իրեն օգտագործի որպես ավազակապետության կազմաքանդման «ԳՈՐԾԻՔ»։

Եվ վերջապես, իշխող ռեժիմին ուղղված պարտվողական դիմումների փոխարեն, շատ ավելի լավ կլիներ, որ ենթատեքստ ունեցող ուղերձներ ուղղվեին չգիտես ինչու արդեն մոռացված «թաթար-մոնղոլական ավազակապետության» պարագլուխներին, և ոչ թե գործընկերներին, որոնք պայքարել և պայքարելու են այս ռեժիմից օր առաջ ազատվելու համար։

Բռնապետության դեմ պայքարի ներկա փուլում ինձ համար անընդունելի է ընդդիմադիր գործիչների կողմից իրար նկատմամբ հրապարակային որևէ հեգնանք, առավել ևս անհանդուրժողականության ցանկացած դրսևորում։ Եվ բոլորովին այլ բան է հրապարակայնորեն բանավիճել քաղաքական, գաղափարական ու մարտավարական հարթություններում։

Сефилян просит ЛТП выполнить своё обещание, быть инструментом который доведёт народ до кондиции и уйдёт не требую кресла президента.