Азербайджан в шоке: ООН вновь закрепила право наций на самоопределение

[Мукик]

Принятие 64-ой сессией Генеральной ассамблеи ООН резолюции «Всеобщая реализация права народов на самоопределение» в очередной раз повергло в шок политическую элиту Азербайджанской Республики. Лучшие умы этой страны сейчас заняты тем, какую идеологическую стряпню приготовить на этот раз, дабы собственное общество вдруг не засомневалось в благоприятном для себя ходе урегулирования карабахского конфликта.

Следует отметить, что нынешнее руководство Азербайджана давно пошло на хитрую уловку, пытаясь убедить всех в отсутствии какой-либо связи между карабахским конфликтом и правом народов на самоопределение. Более того, официальный Баку цинично заявляет, что признает эту фундаментальную международную правовую норму. Однако Алиеву и его клану реализация права на самоопределение видится исключительно в рамках сохранения территориальной целостности Азербайджана, а это является прямой попыткой ничем не обоснованного ограничения фундаментального международного принципа.

Именно в этом ключе сейчас азербайджанские СМИ предпринимают тщетные попытки показать, что принятие сессией Генассамблеи ООН резолюции 18 декабря никоим образом не повлияет на карабахское урегулирование. Оно и понятно: власти Азербайджана годами кичатся несколькими резолюциями ООН, согласно односторонней трактовке, содержащих элементы критики Армении в ходе кровавого конфликта. И теперь на голову Ильхама Алиева выпало серьезное испытание: даже обращение к «лучшим» традициям работы вездесущей государственно-пропагандистской машины не может повернуть вспять события и представить резолюцию Генассамблеи ООН «Всеобщая реализация права народов на самоопределение» в выгодном для Баку свете.

После просмотра публикаций и материалов центральных азербайджанских СМИ, как известно, полностью контролируемых окружением президента Ильхама Алиева, создается впечатление определенной смиренности с неизбежностью серьезных изменений в международной конъюнктуре вокруг карабахского урегулирования. Бакинская пропаганда склонна заниматься обреченным самоутешением, сводящимся к тому, что в последней резолюции Генассамблеи ООН ничего не говорится о приоритетности права наций на самоопределение над принципом соблюдения территориальной целостности государств. Однако азербайджанские средства массовой информации, говоря о закреплении в тех или иных документах приоритетности одного из двух вышеупомянутых принципов международного права, невольно выдали всю несостоятельность одной из основных отправных точек собственной пропаганды. В Баку кто-то когда-то решил, что принцип территориальной целостности государств является приоритетным по отношению к праву народов на самоопределение, и, именно исходя из этого, велась массированная информационно-пропагандистская обработка азербайджанского общества. Теперь же, реагируя на резолюцию от 18 декабря, в Баку ссылаются на отсутствие в ней положения о приоритетности права на самоопределение над принципом территориальной целостности государств, абсолютно не замечая того, что никто и никогда не говорил о приоритетности второго принципа международного права над первым.

Что ж, во всем этом нет ничего удивительного. В Азербайджане всегда испытывали трудности с восприятием современных реалий, периодически впадая в приступы тотальной лжи и панической истерики. В конце концов, неспособность воспринимать происходящее в мире является проблемой Азербайджана, а не Армении. Между тем, ООН вновь закрепила право наций на самоопределение в качестве фундаментального международного права, что не может не сказаться на дальнейшем ходе переговорного процесса по карабахскому урегулированию.

Иван Гарибян

[brat_eu]

В этот посмотрим какой шок будет у Азербайджана... ;)


Եվրոպական դատարանն առաջին անգամ կլսի հայ ընտանիքի հայցն ընդդեմ Ադրբեջանի Հանրապետության

10:33 • 25.08.10




Վերջին տարիներին ամերիկահայերը մի շարք հայցեր են ներկայացրել Միացյալ Նահանգների դատարաններ` ընդդեմ ապահովագրական ընկերությունների, բանկերի և Թուրքիայի Հանրապետության` փոխհատուցում պահանջելով 1915թ. Հայոց ցեղասպանության հետևանքով առաջացած կորուստների դիմաց:

Ս.թ. սեպտեմբերի 15-ին Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում (ՄԻԵԴ) առաջին անգամ լսումներ են անցկացվելու մի հայ ընտանիքի` Ադրբեջանի Հանրապետության դեմ ներկայացրած հայցի վերաբերյալ, արցախյան հակամարտության ժամանակ կրած վնասների համար: Ուշագրավ է, որ նույն օրը ՄԻԵԴ-ում համանման հայց է քննարկվելու, որը մի խումբ ադրբեջանցիներ ներկայացրել են ընդդեմ Հայաստանի Հանրապետության («Չիրագովը և ուրիշներ ընդդեմ Հայաստանի»):

Հյուսիսային Արցախի Շահումյանի շրջանի Գյուլիստան գյուղի նախկին բնակիչ Մինաս Սարգսյանը 2006թ. օգոստոսի 11-ին հայց է ներկայացրել իր տան ավերման և սեփական տանից արտաքսման վերաբերյալ: Սարգսյանն իր հայցում նշել է, որ ներկայում մի այլ անձ, հավանաբար՝ ադրբեջանցի է ապրում իր տանը: Չնայած մեկ տարի առաջ Սարգսյանը մահացել է, նրա այրին և երկու զավակները շարունակում են հետամուտ լինել սույն դատական գործին: Սովորաբար, ՄԻԵԴ-ում կուտակումների պատճառով, մի քանի տարի է տևում մինչև գործի լսումները: Սարգսյանների ընտանիքի շահերը Դատարանում ներկայացնելու են «Իրավական ուղեցույց» հասարակական կազմակերպության անդամներ, փաստաբաններ Նարինե Գասպարյանը և Քնարիկ Օհանյանը` Երևանից, և մարդու իրավունքների պաշտպանության գծով հայտնի իրավաբան, պրոֆ. Ֆիլիպ Լիչը` Լոնդոնի Մարդու իրավունքների շահերի պաշտպանության եվրոպական կենտրոնից:

Շահումյանի շրջանը գտնվում է նախկին Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի հյուսիսային սահմանին կից: Մինչև արցախյան հակամարտությունը, Շահումյանի շրջանի ավելի քան 80 տոկոսը բնակեցված էր հայերով: 1992թ. ադրբեջանական ուժերի կողմից

Գյուլիստանի ռմբակոծության ժամանակ Սարգսյանների երկհարկանի տունն ավերվել է: Ռմբակոծության հետևանով գյուղի բոլոր հայ բնակիչները, վախենալով իրենց կյանքի համար, փախել են գյուղից, ըստ ՄԻԵԴ-ի «Փաստերի արձանագրման» ամփոփագրի:

Սարգսյանի հայցը հիմնված է հետևյալ պահանջների վրա.

1. Նրա տան ավերումն ու սեփականության իրավունքից զրկումը սահմանվում է որպես «սեփականության տիրապետման և օգտագործման իրավունքի ոտնահարում»:

2. Նրա անձական և ընտանեկան կյանքի, ինչպես նաև տան նկատմամբ իրավունքի խախտում`բռնի տեղահանության պատճառով և իր տուն մուտք գործելու հնարավորության շարունակ մերժում Ադրբեջանի կողմից:

3. Հաշվի առնելով Ադրբեջանում մի շարք հայկական գերեզմանատների ոչնչացումն ու վանդալիզմը, Սարգսյանը նշել է, որ անտեղյակ է իր մերձավոր ազգականների գերեզմանոցների վիճակի մասին, քանի որ զրկված է նրանց շիրիմներին այցելելու հնարավորությունից, ինչպես դա պարբերաբար անում էր նախկինում: Միայն այն փաստի գիտակցումը, որ հարազատների շիրիմները ոչնչացման վտանգի տակ են, խոր վիշտ ու տառապանք է պատճառել Սարգսյանին: Գերեզմանատուն այցելելու անկարողությունը զրկել է նրան հանգուցյալ հարազատների հետ հոգևոր կապից, քանի որ նրանց շիրիմներին այցելելն ու դրանք պահպանելը նրա կրոնական պարտականությունն էր, որը նա կատարել էր նախքան տեղահանությունը:

4. Ադրբեջանում իրենց տները հարկադրաբար լքած հայ ազգաբնակչությունը զրկված է իրավական պաշտպանության արդյունավետ միջոցներից: Այն հայերը, որոնք փորձել են բողոքներ ներկայացնել համապատասխան ադրբեջանական իշխանություններին, չեն կարողացել վերականգնել իրենց ոտնահարված իրավունքները: Արցախյան հակամարտության լուծված չլինելու պատճառով, գործնական դժվարություններ ու խոչընդոտներ կային Ադրբեջանում հարցի լուծման միջոցներից օգտվելու համար:

5. Սարգսյանը բողոքել է, որ Ադրբեջանում ենթարկվել է խտրականության՝ ազգային և կրոնական պատկանելության հիման վրա: Նա ներկայացրել է, որ միայն Ադրբեջանում ապրող ազգությամբ հայերն էին բռնությունների, ջարդերի ու հարձակումների թիրախ դարձել: Ադրբեջանի կառավարությունը հայերի դեմ գործած բռնությունների հետաքննություն չի անցկացրել և նրանց սեփականության անօրինական բռնազավթման ու հայկական գերեզմանոցների ոչնչացման համար փոխհատուցում չի ապահովել:

Սա առաջին հայկական հայցն է, որը ՄԻԵԴ է ներկայացվել սեփականության և այլ իրավունքների ոտնահարման հարցով` իրականացված Ադրբեջանի Հանրապետության կողմից: Հաջողության դեպքում այն կարևոր նախադեպ կստեղծի հարյուր հազարավոր հայերի կողմից հայցեր ներկայացնելու համար, որոնք հարկադրաբար լքել են իրենց տները Բաքվում և Ադրբեջանի այլ վայրերում: Նմանապես, Չիրագովի հայցն ընդդեմ Հայաստանի կարող է դռներ բացել հարյուր հազարավոր ադրբեջանցիների պահանջների համար, որոնք արցախյան հակամարտության ժամանակ հեռացել են իրենց տներից: Սակայն, ի տարբերություն հայկական կողմի, ադրբեջանցիները, հիմնականում հեռացել են սեփական կամքով և մինչև մեկնելը վաճառել են իրենց տները:

Լոկ պատահականություն չի կարելի համարել ՄԻԵԴ-ի Մեծ պալատի կողմից միևնույն օրը հայկական և ադրբեջանական հայցերի քննարկումը: Եթե երկու դեպքում էլ դատարանը հայտնաբերի սեփականության իրավունքի խախտում և կարգադրի դրամական փոխհատուցում վճարել հայցվորներին, ապա շատ հավանական է, որ դա հետագայում համանման բազմաթիվ գործերի ներկայացման խթան կհանդիսանա և լուրջ հետևանքներ կունենա Հայաստանի ու Ադրբեջանի տնտեսությունների վրա (միլիարդավոր դոլարների չափով): Որպես այլընտրանք, Դատարանը կարող է պարտադրել երկու երկրներին իրենց համապատասխան քաղաքացիներին թույլ տալ վերադառնալ իրենց բնակության նախկին վայրերը, որը նոր ցնցումներ ու անվտանգության ռիսկեր կառաջացնի տարածաշրջանում: Որպես Եվրոպայի Խորհրդի անդամներ, Հայաստանն ու Ադրբեջանը պարտավոր են կատարել Դատարանի որոշումը:

Սեպտեմբերի 15-ին կարելի է ուղիղ հետևել երկու լսումներին` այցելելով Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի կայքէջ www.echr.coe.int/echr: Ադրբեջանական հայցը կհեռարձակվի ժամը 9:15, իսկ հայկականը` 14:30-ին (Ֆրանսիայի ժամանակով):

[brat_eu]

Впервые Европейский суд заслушает иск армянской семьи против Азербайджанской Республики

11:34 • 25.08.10




15 сентября текущего года впервые в Европейском суде по правам человека будут проведены слушания по делу иска одной армянской семьи против Азербайджанской Республики по поводу их потерь, понесённых во время арцахского конфликта.

Житель села Гюлистан Шаумянского района северного Арцаха Минас Саргсян 11 августа 2006 года представил иск по поводу разрушения его дома и выселения его из собственного дома. В своём иске Саргсян отметил, что ныне другое лицо, скорее всего азербайджанец живёт в его доме.

Несмотря на то, что Саргсян умер год назад, его вдова и дети продолжают следить за данным судебным делом.

Интересы семьи Саргсянов в Суде представят члены общественной организации «Правовой проводник», адвокаты Нарине Гаспарян и Кнарик Оганян из Еревана и известный юрист по защите прав человека, проф. Филип Лич из Европейского центра Лондона по защите прав и интересов человека.

В 1992 году во время бомбардировки азербайджанскими вооружёнными силами Гюлистана двухэтажный дом Саргсянов был полностью разрушен. Согласно сводке «Констатация фактов» Европейского суда по правам человека, вследствие азербайджанской бомбардировки, все армянские жители села, от страха за свою жизнь, покинули село.

Отметим, что это первый армянский иск, который представлен в Европейский суд по правам человека по поводу уничтожения имущества и топтания других прав со стороны Азербайджанской Республики. В случае удачи, он создаст прецедент для сотен тысяч армян, которые были вынуждены покинуть свои дома в Баку и в других районах Азербайджана.

15 сентября в 14:30 (по парижскому времени) можно будет в прямом эфире наблюдать за ходом вышеупомянутого судебного процесса на сайте Европейского суда по правам человека www.echr.coe.int/echr.